Η συνάντηση αυτή εκτός των άλλων, έφερε και διαμαρτυρίες όπως και ποικίλες αντιδράσεις.

Θα σταθούμε σε δύο δηλώσεις που εντοπίσαμε, ενός γονέα η μία και η άλλη της πρώην Αντιδημάρχου Αιδηψού Άννας Λουκατζίκου.

Ας δούμε πρώτα της Άννας Λουκατζίκου:

«Ας σταματήσει πια η υποκρισία!

Ποια ανάγκη οδήγησε τη Δημοτική Αρχή να επανεξετάσει το μέρος που θα στηθούν τα σπιτάκια;

Ενδιαφέρον ή προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών της διοργάνωσης και μετακύλησής της σε συλλόγους;

Υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός;

5 Νοεμβρίου και ξεκινάμε από την αρχή ή μάλλον ούτε στην αρχή δεν είμαστε!

Άλλωστε τέτοια εποχή ο σχεδιασμός του Χριστουγεννιάτικου χωριού ήταν έτοιμος, είχαν επιλεγεί οι δράσεις, ξεκινούσε το στήσιμό του .

Η έλλειψη έμπνευσης , σχεδιασμού και οργάνωσης, η ανικανότητα διαχείρισης ενός ήδη πετυχημένου εγχειρήματος θα καταδικάσουν για άλλη μια φορά τη πρόοδο και την ανάπτυξη της Λουτρόπολης!»

Και το άλλο σχόλιο που εντοπίσαμε:

«Καθαρά εμπορικό θέλει η Λίνα το χριστουγεννιάτικο χωριό δηλώνοντας χαρακτηριστικά «…να γίνει κάτι σαν το παζάρι της Ιστιαίας στο πιο χριστουγεννιάτικο…» και να σκεφτεί κανείς πως επί 3 χρόνια πρόσφερε στα παιδιά δράσεις υψηλής αισθητικής, ξεκινώντας από θέατρο μαριονέττας και εκπαιδευτικά προγράμματα τέχνης και φτάνοντας σε ένα μοναδικό πύργο των παραμυθιών μεταμορφώνοντας το ίδιο το σχολείο των παιδιών, αλλά και στο περσινό παραμυθένιο ΚΥΜΑ όπου μικροί και μεγάλοι δοκίμασαν τις συγγραφικές τους ικανότητες εμπνευσμένοι από ένα υπέροχο θέαμα!

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς…τα δεκάδες διαφορετικά εικαστικά και όχι μόνο εργαστήρια, τις αφηγήσεις, τις προβολές, τα κάλαντα σε πολλές γλώσσες , την έκθεση ζωγραφικής με έργα μεγάλων ζωγράφων, το καραμελόσπιτο με τα ζυμώματα και τα μπισκοτόσπιτα , τη σοφίτα του Αη Βασίλη αλλά και το τρένο ταχυδρομείο του που ταξίδεψε σε όλο σχεδόν το δήμο, την πηλοπλαστική, το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού, το χορό και πόσα άλλα που έκαναν τους γονείς να λένε πως δεν χρειάστηκε να ταξιδέψουν στην Αθήνα για να προσφέρουν ψυχαγωγία στα παιδιά τους, για πρώτη φορά απόλαυσαν όλα αυτά στην πόλη τους, δωρεάν!

Υπάρχουν και πράγματα κυρία Δήμαρχε που δεν γίνονται για το χρήμα ή με το χρήμα, θέλουν ψυχή!»