Οραματιστήκαμε μια βιβλιοθήκη ξεχωριστή, διαφορετική, εμπνευσμένη από τις ιδέες και πρακτικές των "βιβλιοθηκών του μέλλοντος", όπως δηλαδή λειτουργούν όλες οι σύγχρονες ευρωπαϊκές παιδικές βιβλιοθήκες. Μια βιβλιοθήκη που να μπορεί να προσφέρει στα παιδιά και στους νέους όχι μόνο βιβλία, αλλά και δημιουργικές διεξόδους εμπνέοντας και ερεθίζοντας τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους.
Πιστέψαμε ότι και στην πόλη μας θα μπορούσε να στηθεί αλλά και να σταθεί μια τέτοια σύγχρονη βιβλιοθήκη. Έτσι ιδρύσαμε την Παιδική-Νεανική Βιβλιοθήκη στα Λ.Αιδηψού, όχι αυθαίρετα αλλά με τη συναίνεση του Δημοτικού Συμβουλίου . Με πολύ μεράκι και με την καθοδήγηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης προσπαθήσαμε να τη φθάσουμε όσο πιο κοντά γινόταν στο στόχο της. Διαμορφώθηκε κατάλληλα τόσο ο εσωτερικός όσο και ο εξωτερικός της χώρος. Στα ράφια της τοποθετήθηκαν βιβλία που μας πρότειναν οι συνεργάτες της Εθνικής Βιβλιοθήκης και η συλλογή εμπλουτίστηκε με όλη τη σειρά των κλασσικών εικονογραφημένων . Επικοινωνήσαμε με τους εκπαιδευτικούς, τους συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων των σχολείων μας, μοιραστήκαμε το όραμά μας ,τις ανησυχίες και τις αδυναμίες μας . Εντάξαμε τη βιβλιοθήκη μας στο Δίκτυο Ελληνικών Βιβλιοθηκών , και στο πρόγραμμα της Καλοκαιρινής Εκστρατείας Δημιουργικότητας και Ανάγνωσης της Εθνικής Βιβλιοθήκης και δημιουργήσαμε ομάδα εθελοντών και ειδικών εμψυχωτών που θα στήριζε τις δράσεις της. Σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς κατορθώσαμε οι μαθητές των σχολείων του Δήμου μας να συμμετάσχουν στην πρώτη δράση του ΔΕΒ "Σημεία Ανάγνωσης" . Και ...ξαφνικά για ένα πείσμα και ένα καπρίτσιο η Δημοτική Αρχή διέκοψε τα πάντα. Ακύρωσε όλες τις δράσεις, αμφισβήτησε, παραπλάνησε, σκόρπισε ψεύτικες υποσχέσεις, κράτησε τη βιβλιοθήκη κλειστή. Η εγκατάλειψη είναι έκδηλη παντού. Τα βιβλία νότισαν από την υγρασία , τα ράφια γέμισαν σκόνη, τα παγκάκια χάλασαν , τα φυτά ξεράθηκαν , οι προγραμματισμένες δραστηριότητες για τα παιδιά ουδέποτε έγιναν. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους.
Τι απέμεινε ; Κρυφές ματιές των παιδιών από τα παράθυρα, μέσα οι ζωγραφιές τους για τη βιβλιοθήκη που ονειρεύονται, τα σκονισμένα βιβλία και η απορία τους για το πότε θα ανοίξει. Όσοι μόχθησαν για τη δημιουργία αυτής της βιβλιοθήκης, πραγματικά πονάνε πολύ βλέποντας αυτή την κατάντια και απλά ελπίζουν να μη διαρκέσει πολύ . Αν και εγώ προσωπικά, δεν περιμένω κάτι περισσότερο από το κόψιμο μιας κορδέλας και μια φωτογραφία, γιατί αυτοί που γκρεμίζουν και καταστρέφουν τόσο εύκολα, δεν ξέρουν να οικοδομούν!
Άννα-Αλεξάνδρα Λουκατζίκου
Δ.Σύμβουλος.
Στάλθηκε μέσω Messenger Τέλος συζήτησης