Η φίλη μου Ιωάννα λοιπόν, η οποία έχει αρθρογραφήσει και στο ΔΙΑΥΛΟ, είναι για μένα προσωπικά πολύ συγκινητικό να… την διαβάζω, μιας και ήταν πάντα (και της το λέω ξανά και ξανά) το παράδειγμα του κουράγιου, της δύναμης, του παραδείγματος… τουλάχιστον για εμένα.
Η Ιωάννα που από πολύ μικρό χρόνος στη ζωή της πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας.
Και κάποτε την έλεγα σαν παράδειγμα και στα δικά μου παιδιά… που παραπονιόντουσαν και ίσως ακόμα να παραπονιούνται, όπως όχι μόνο τα δικά μου παιδιά, όπως πιθανά τα παιδιά πολλών ανθρώπων γύρω μας, ότι τελικά τους λείπουν πολλά, ότι η τύχη δεν τα ευνόησε, πως ήταν άτυχα, πως δεν είχαν ίσως τις ευκαιρίες που άξιζαν.
Όμως η Ιωάννα που βρέθηκε στο δρόμο μου συμπωματικά, «κόλλησε» στη ζωή μου, αν και τόσο μακριά μου.
Και νοιώθω άσχημα γιατί έχω να την δω χρόνια, και απολογούμαι στον εαυτό μου για το γεγονός αυτό, όμως μιλάμε συχνά. Ευτυχώς το τηλέφωνο εξαφανίζει τα χιλιόμετρα, αν και τελικά η επαφή δεν έχει κανένα υποκατάστατο, κανένα αντάλλαγμα…
Ιωάννα… να ξέρεις πως στη ζωή μου είσαι πάντα μια νεράιδα που με μάγεψε στα νιάτα της (είναι χρόνια που γνωριζόμαστε), όχι για ό,τι πιθανά να σκέφτονται όσοι διαβάζουν αυτές τις λέξεις, αλλά γιατί πάντα είχες το μυστήριο και τη γοητεία, ναι, και την ομορφιά, που έχουμε όλοι στο μυαλό μας πως έχουν οι νεράιδες…
Διαβάστε λοιπόν τη συνέντευξη της φίλης μου της Ιωάννας, της φίλης μου που στο ΔΙΑΥΛΟ έχει γράψει σαν Μελιά Ιωάννου, στην ενότητα ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ…
Ας μου επιτρέψει να δανιστώ την ενότητα για αυτή τη δημοσίευση...
Ιωάννα…. Πάλεψε… συνέχισε δηλαδή να παλεύεις, μιας και μέσα απο σένα παίρνουμε και εμείς δύναμη !
ξέρω το βάρος είναι μεγάλο…
Αλλά συνέχισε να δίνεις νόημα στη ζωή μας,,,
Δείτε ΟΛΟ το δημοσίευμα για το ποια είναι η Ιωάννα, κάνοντας κλικ στο σύνδεσμο που υπάρχει στην αρχή της δημοσίευσης αυτής.