Το ρολόι μετράει μόνο αναμνήσεις και αυτούς που έφυγαν.
Η μνήμη μονάχα μπορεί να νικήσει το Θάνατο
Κλαίω, πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς
και τραγουδάω για τα αλλά που πέρασαν, εάν είναι αλήθεια.
Για τα «πίστεψέ με» και τα «μη.»
Μια στον αέρα μια στη μουσική,
εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδάω
κλαίω για το σώμα πού άγγιξα και είδα τον κόσμο.
Έτσι μιλώ για “σένα και για “μένα...
από το "Μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη που γεννήθηκε στις 2 Nοεμβρίου 1911.
Abstract του Νίκου Χατζηρήγα 2017
Τον ουρανό σε ένα άγριο λουλούδι
Να κρατήσεις το άπειρο στην παλάμη του χεριού σου
Και την αιωνιότητα μέσα σε μιαν ώρα
Τότε κρατάς την ευτυχία στα χέρια σου...
William Blake
Ένα Ευχαριστώ σε όλους εσάς, που με την παρουσία σας, χρωματίσατε τις στιγμές της ζωής μου, κάνοντάς την υπέροχη!!!
Μελιά Ιωάννου
σκέπαζαν το είδωλο σου..
χάδια χεριών που χάθηκαν ψαξίματα χεριών που ακόμα δε σε αναγνωρίζουν ..
"Το είδωλο"
Τίτος Πατρίκιος
Από τη συλλογή "εσωτερικοί καθρέφτες"
Φωτογραφία της Ιωάννας Παπαχατζάκη
Ζέστες, η διάθεση για φως,
λόγια, πουλιά,
πλαστογραφία ζωής.
Γονιμοποιούνταν κάθε βράδυ τα φεγγάρια,
πολλοί διάττοντες έρωτες
ήρθαν στον κόσμο τον περασμένο μήνα.
Τώρα η γνωστή ψύχρα
κι όλα να φεύγουν.
Ζέστες, πουλιά, η διάθεση για φως.
Φεύγουν τα πουλιά, ακολουθούν τα λόγια
η μία ερήμωση τραβάει πίσω της την άλλη
με λύπη αυτοδίδακτη.
Ήδη αποσυνδέθηκε το φως από την επανάπαυση
κι από τις καλημέρες σου....
από τις "Αποδημητικές Καλημέρες" της Κική Δημουλά