Γίναμε δηλαδή σαν εκείνα τα κακομαθημένα παιδιά, που γεννιούνται σε ένα παλάτι και νομίζοντας πως όλα τα σπίτια είναι σαν το δικό τους, παύουν να το εκτιμούν και να το σέβονται όπως θα έπρεπε.

Απολαμβάνουν την διαμονή τους, αδιαφορώντας για την ιερή υποχρέωση, που έχουν να το παραδώσουν στους επόμενους ενοίκους του, στην ίδια ή σε καλλίτερη κατάσταση από αυτή που το παρέλαβαν. Πως όμως μπορεί να γίνει αυτό όταν αγνοούν την ιστορία του και δεν εκτιμούν την διακόσμηση του;

Η λύση στο ουσιαστικό αυτό πρόβλημα έρχεται μόνο με τη γνώση της ιστορίας και των πλεονεκτημάτων του σπιτιού μας. Του τόπου μας δηλαδή. Ενός τόπου αξιοζήλευτου και άξιου καλλίτερης μεταχείρισης και αξιολόγησης από αυτή που του επιφυλάξαμε. Με λίγα λόγια πρέπει να γνωρίσουμε τον τόπο μας, όσο και αν αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράξενο.

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειάς μας, σήμερα θα ασχοληθούμε με την Ιστιαία και κάποιες αδικημένες ιστορικά προσωπικότητες, που συνέβαλαν τα μέγιστα στην πολιτισμική ανάπτυξη της πόλης μετά το τέλος της Τουρκοκρατίας.

Αν μιλήσουμε λοιπόν για την οικογένεια των Φιλάρετων.

Αλέξανδρος Καλέμης

ΣΣ: Λίγες ημέρες μετά τα γυρίσματα, ο χώρος του Πύργου καθαρίστηκε απο τη νέα Δημοτική Αρχή, η οποία ανταποκρίθηκε άμεσα στο αίτημα της Ετ. Ευβοϊκών Σπουδών - Τμήμα Ιστιαίας