Η σημερινή «Τροφή για σκέψη» αφιερώνεται στην κ. Χαριστώ Μαυρουδή, από το στόμα της οποίας άκουσα πρώτη φορά την δημοφιλή αυτή διδακτική ιστορία.
Μια φορά κι έναν καιρό, οι βάτραχοι διοργάνωσαν έναν αγώνα αναρρίχησης.
Στόχος τους ήταν να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου.
Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν εκεί να τους δουν τι θα κάνουν, περισσότερο από περιέργεια παρά επειδή πίστευαν σε αυτούς.
Φώναζαν λοιπόν και επευφημούσαν και οι βάτραχοι καμάρωναν.
Ο αγώνας ξεκίνησε…
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό, να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και με το που ξεκίνησαν και τους είδαν πόσο αργά πήγαιναν, το μόνο που άκουγες ήταν:
«Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν…»
«Τι κόπος! Πoτέ δεν θα τα καταφέρουν… Πού ακούστηκε βάτραχος να σκαρφαλώνει; Δεν είναι στη φύση τους…»
Τότε οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, και εγκατέλειπαν τον αγώνα, εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει…
Στο τέλος, μόνο αυτός ο ένας, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή!
Μαζεύτηκαν οι εφημερίδες και τα περιοδικά να βγάλουν φωτογραφίες το νικητή και να του πάρουν συνέντευξη… Του έβαλαν το μικρόφωνο μπροστά από το στόμα και τον ρώτησαν …
«Συγχαρητήρια για τη νίκη σας! Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε για να φτάσετε στην κορυφή;» Ο νικητής βάτραχος τους χαμογέλασε αλλά δεν τους απάντησε.
Τότε συνειδητοποίησαν ότι…
Ο νικητής βάτραχος ήταν κουφός!!!
Το δίδαγμα είναι καλό να το βγάλετε μόνοι σας…
Εξάλλου η στήλη αυτή σας δίνει «τροφή για σκέψη» κι όχι έτοιμο φαγητό.
Σας εύχομαι να έχετε μια υπέροχη και δημιουργική καλοκαιρινή εβδομάδα!