Αφορμή για τη σημερινή Τροφή για Σκέψη ήταν μια πρωινή συζήτηση σε μια καφετέρια σε σχέση με τα… σκουπίδια! Μετά από μία ώρα ανταλλαγής απόψεων ανάμεσα σε ενηλίκους, σε σχέση με το πώς θα μπορούσε να γίνει καλύτερη η αποκομιδή και διαχείρισή τους που –μοιραία- δεν κατέληξε πουθενά, έρχομαι στο σπίτι προβληματισμένη και συμπτωματικά διαβάζω αυτό το μικρό απόσπασμα του Robert Fulghum από το βιβλίο του με τίτλο: «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο», (Εκδόσεις: ΛΥΧΝΟΣ).

Ξαφνικά λοιπόν συνειδητοποιώ πόσο απρόσμενα απλοί μπορεί τελικά να είναι οι κανόνες της ευτυχισμένης ζωής και της ομαλής συμβίωσης και πόσο εμείς, ως ενήλικες, καταφέρνουμε να τα περιπλέκουμε, για διάφορους κοινωνικούς ή άλλης φύσεως λόγους… Σας παραθέτω το απόσπασμα…

“... Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.

Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

• Να μοιράζεσαι τα πάντα.

• Να παίζεις τίμια.

• Να μη χτυπάς τους άλλους.

• Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.

• Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.

• Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.

• Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.

• Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.

• Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.

• Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.

• Να παίρνεις έναν υπνάκο το μεσημέρι.

• Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.

• Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.

• Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.

• Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.»

Εύχομαι έχετε πάντα στο νου σας και κυρίως να εφαρμόζετε αυτούς τους μικρούς κανόνες του Νηπιαγωγείου σε όλη σας τη ζωή για να είστε χαρούμενοι και να μπορείτε να συνυπάρχετε και με τους άλλους γύρω σας με αρμονία.

Να έχετε μια υπέροχη εβδομάδα!