Έχω μάθει να βλέπω τα πράγματα με πολιτική σκέψη αλλά όχι κομματική. Με βάση αυτό τον τρόπο αντίληψης θα παραθέσω κάποιες σκέψεις, που μου γεννήθηκαν με αφορμή της επίσκεψη του Υπουργού Υγείας κ. Ξανθού στο Κέντρο Υγείας Ιστιαίας. Είναι πετυχημένος ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση; Προφανώς και όχι. Γέννησε προσδοκίες ως η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση, στις οποίες δεν ανταποκρίθηκε. Μνημόνια και αριστερά δεν συνάδουν, αφού είναι εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές φιλοσοφίες. Φυσικά ένας από τους τομείς που επλήγη απ' τα μνημόνια είναι η Δημόσια Υγεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τις μεγάλες πληγές που άφησε η κρίση στο τομέα της υγείας; Προφανώς και όχι. Εξ' άλλου κι' απ' τα μνημόνια να βγούμε, ακόμη και αύριο, το να επανέλθει το δημόσιο σύστημα υγείας στην προ του 2009 κατάστασή του, θα χρειαστούν πολλά χρόνια. Η ζημιά που έγινε στο δημόσιο σύστημα υγείας δεν ήταν μόνο βέβαια απ' την κρίση. Ήταν διαχρονική. Το πελατειακό, ρουσφετολογικό κράτος της σπατάλης και της ρεμούλας, απ τη μεταπολίτευση κι' εντεύθεν υπέσκαπτε διαρκώς τα θεμέλιά του, με αποτέλεσμα η κρίση να το αποτελειώσει. Παρά ταύτα την τελευταία διετία δεν είδαμε τουλάχιστον να κλείνουν δομές υγείας και το σημαντικότερο, οι ανασφάλιστοι έχουν πρόσβαση πλέον στο σύστημα με βάση το Νόμο 4368/2016 με υπογραφή Αντρέα Ξανθού και Παύλου Πολάκη. Ανασφάλιστοι ως απόρροια των πολλών ανέργων που γέννησε η κρίση. Ως απόρροια των απλήρωτων εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών, που η κρίση σε άλλους έβαλε λουκέτα, ενώ άλλοι βρίσκονται στα πρόθυρα αυτού. Ως απόρροια των χιλιάδων εργαζομένων με μαύρη εργασία. Όλοι αυτοί θα μπορούν πλέον να μην στερούνται το αγαθό της δημόσιας υγείας και αυτό να τους παρέχεται δωρεάν. Αυτό δεν θα μπορούσαν να το κάνουν και οι δύο προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις; Ίσως και να μπορούσαν, αλλά είπαμε, όλα είναι θέμα πολιτικής αντίληψης. Ας έρθουμε στα δικά μας, στην επίσκεψη Ξανθού εδώ. Την πρώτη επίσκεψη υπουργού υγείας στην περιοχή. Θεωρώ πως το πρόσημό της ήταν θετικό. Κρατώ βέβαια μικρό καλάθι, αφού είμαι πολίτης μιας χώρας, που τα πάντα γίνονται Σόιμπλε επιτρέποντος. Το θετικότερο όλων κατά την άποψή μου ήταν πως ο κ. Ξανθός άκουσε και δεν αναλώθηκε σε υποσχεσεολογία και "θα...". Πιστεύω πως, ακόμα και αποικία χρέους που έχουμε γίνει, αν δρούμε με ομόνοια και συνεργασία μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Μόνο με συνεργασία μπορούμε να επιτύχουμε επαναλαμβάνω. Με τη γόνιμη σύνθεση, που μέσα απ' τις όποιες διαφορές μας, με γνώμονα πάντα βέβαια το συμφέρον του τόπου μπορεί να δώσει αποτελέσματα. Τέτοιες εποχές, μικροπολιτικές θεωρήσεις των πραγμάτων μόνο επιζήμιες μπορεί να αποβούν. Δε βοηθά το στείρο αντάρτικο. Το πιο εύκολο πράμα είναι να βάλουμε σταυρωτά τα φυσεκλίκια στο στέρνο και να πάρουμε και το ντουφέκι στο χέρι και να ξεκινήσουμε νέο αρματολίκι. Εύκολο και συνάμα αστείο κυρίως για όσους υπήρξαν στη διαδρομή τους συνοδοιπόροι του πολιτικού συστήματος, που υπέσκαπτε αργά και σταθερά τις δημόσιες δομές υγείας. Η λύση στο πρόβλημα είναι οι αληθινοί επαναστάτες κι' όχι οι απλώς επαναστατημένοι....! Τέλος να επισημάνω ότι δεν ανήκω κομματικά στο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και πάρα πολύ καιρό. Δεν θέλω πλέον να έχω κομματικές ταυτότητες και προσωπικά θεωρώ, ότι όσοι τελικά υποτάσσονται στην πολιτική γραμμή Σόιμπλε δεν μπορούν να προσδιορίζονται αριστεροί.
Οι σημερινοί κυβερνώντες βέβαια, λόγω ιδεολογικών καταβολών δεν παραβλέπω ότι προσπαθούν προς μια κοινωνικοανθρωπιστική κατεύθυνση. Μπορεί λοιπόν να διαφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό με την ακολουθούμενη πολιτική της Κυβέρνησης όμως δεν θα ήμουν συνειδησιακά εντάξει, αν μετατρεπόμουν σε ακόμη έναν επαναστατημένο, που θα είχε παρωπίδες και δεν θα έβλεπε ρεαλιστικά την πραγματικότητα. Θα ήταν εύκολο να γράψω ένα κατεβατό και να περάσω γενεές δεκατέσσερις τον κ. Ξανθό και την Κυβέρνηση, που όποιος δει άρθρα μου ξέρει αν της έχω ασκήσει σκληρή κριτική η όχι.
Όμως αν το έκανα αυτό και ειδικά σ' ένα ευαίσθητο θέμα, όπως είναι η υγεία και ειδικά όταν αυτό το θέμα αφορά τον τόπο που γεννήθηκα, μεγάλωσα και κατοικώ δεν πιστεύω ότι θα είχε κανένα απολύτως θετικό αποτέλεσμα. Εξ' άλλου δεν έχω και κανένα ίδιο όφελος να το κάνω μιας και δεν στοχεύω να γίνω πολιτικός ή μικρο - πολιτικός, πάρτε το όπως θέλετε....
Γιάννης Δραπανιώτης
Πρώτα πολίτης
& έπειτα εργάτης
του τύπου & της ενημέρωσης