Κάθε χρόνο στο ετήσιο πανηγύρι του συλλόγου του χωριού μας, προσφέρω δωρεάν (εκτός από την προσωπική μου εργασία) το κρασί χωρίς ποτέ να ζητήσω κανένα αντάλλαγμα.

Αυτό το κάνω γιατί η συνείδησή μου λέει ότι πρέπει να βοηθάω μια συλλογική προσπάθεια προκειμένου να γίνονται δράσεις που ομορφαίνουν το χωριό και βελτιώνουν τις συνθήκες.

Πληροφορήθηκα ότι μετά από απόφαση (ευτυχώς όχι ομόφωνη) το ΔΣ απορρίπτει την προσφορά μου για τον αδιανόητο λόγο ότι στο παρελθόν τόλμησα να εκφράσω την διαφωνία μου σε σχέση με ορισμένες δράσεις του.

Οσο κι αν έψαξα παρόμοιά της δεν υπάρχει πουθενά (πρέπει να πρωτοτυπήσατε παγκοσμίως).

Σας γνωστοποιώ το γεγονός όχι γιατί πληγώθηκε ο εγωισμός μου, ούτε επειδή δεν θα ακουστώ ως χορηγός, πράγμα που ποτέ δε ζήτησα αλλά διότι θα ήθελα όλοι να γνωρίζουν πώς αντιλαμβάνονται τα "ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ" ορισμένοι.

Στο σύλλογο που εγώ ήξερα κι έχω την τιμή να είμαι από τα ιδρυτικά του μέλη το μόνο που ζητάγαμε από τους συγχωριανούς μας ήταν να προσφέρει ο καθένας όπου κι όπως μπορεί.

Δεν χαρακτηρίζαμε κανένα εχθρό, πολιτικό αντίπαλο ή φίλο.

Αυτη τη συμπεριφορά που μόνο άθλια μπορώ να την χαρακτηρίσω φανερώνει ποιοι είσαστε.

Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι ΛΥΠΑΜΑΙ για την κατάντια σας.

Με εκτίμηση,

Σταματονικολός Κωνσταντίνος.