Λύσσα στο σκύλοΣυμπτώματα: μετά από μακροχρόνια επώαση(3- 8 βδομάδες), η λύσσα εμφανίζεται με δυο κυρίως μορφές: τη μανιώδη λύσσα ή την παραλυτική λύσσα του σκύλου.

1) Στη μανιώδη λύσσα παρατηρείται κυρίως επιθετικότητα, τάσης φυγής, αλλαγές στη φωνή (η «λυσσιασμένη φωνή»). Το ζώο έχει άφθονους αφρούς, αρνιέται το νερό (όμως αυτό το σύμπτωμα δεν είναι σταθερό και η αξία του σαν διαγνωστικού είναι αβέβαιη, αφού υπάρχουν λυσσασμένοι σκύλοι που παρουσιάζουν, αντίθετα έντονη υδροφιλία). Η τελική φάση εμφανίζεται με γενική παραλυσία, που αρχίζει από το πίσω μέρος του κορμού και φτάνει προοδευτικά ως τους αναπνευστικούς μύες, των οποίων η ολική παραλυσία επιφέρει το θάνατο.

2) Στην παραλυτική λύσσα, που αποκαλείται επίσης και άφωνη λύσσα, έχουμε παραλυτικές διαταραχές που αρχίζουν σε διάφορες περιοχές( παραπληγία, ημιπληγία) που δίνουν, όταν παραλύσουν οι μασητικοί μύες, την ιδιαίτερη όψη που της έδωσε το όνομα «άφωνη», γιατί το ζώο έχει το κάτω σαγόνι κρεμασμένο και δεν μπορεί ούτε να γαβγίσει, ούτε να μασήσει ούτε να φάει. Στην παραλυτική λύσσα δεν υπάρχει επιθετικότητα, όπως στη μανιώδη λύσσα, είναι όμως και αυτή θανατηφόρα.

Θεραπεία: δεν υπάρχει.

Μέτρα υγιεινής. Σήμερα υπάρχουν δυο μέσα για να πολεμήσουμε τη λύσσα: η πρόβλεψη και η θανάτωση των προσβλημένων ζώων.

Η πρόληψη είναι ο αντιλυσσικός εμβολιασμός, υποχρεωτικός σε κάθε ζώο που μπαίνει σε μια χώρα, έστω και για ολιγοήμερη διαμονή. Το εμβόλιο ισχύει για ένα χρόνο. Αν εμβολιάζεται για πρώτη φορά το ζώο σας, είναι απαραίτητοι δυο εμβολιασμοί κάθε δεκαπέντε μέρες. Ο εμβολιασμός δίνει τα αποτελέσματα του μετά από ένα μήνα. Χρησιμοποιούνται είτε τα γνωστά εμβόλια του Παστέρ είτε τα εμβόλια τύπου Φλυρύ (ΗΠΑ). Η επιθυμία περιορισμού της λύσσας σε κάθε χώρα οδήγησε σε λήψη μόνιμων μέτρων υγιεινής (υποχρεωτικό περιλαίμιο, υποχρεωτικός εμβολιασμός και μεταλλική πλάκα που τον αναφέρει πάνω στο περιλαίμιο).