Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημοσιεύθηκε : 06 Μάρτιος 2018

Εμφανίσεις: 2370

Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν, αλλά θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η κατοχή κάθε είδους κατοικίδιου ζώου, εμπεριέχει τον κίνδυνο μόλυνσης από ζωονοσογόνο ασθένεια.

Στη συνέχεια θα περιγράψουμε τις ασθένειες που μπορούν να προσβάλλουν τα πουλιά αλλά και τους ιδιοκτήτες τους. Αν και οι πιθανότητες μόλυνσης μειώνονται όταν εφαρμόζονται οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τα συμπτώματα των ασθενειών και τους τρόπους μετάδοσης τους.

Αλλεργική Κυψελίτιδα

Αν και δεν είναι αμιγώς ζωονόσος μιας και δεν προσβάλλει τα πουλιά, οι κάτοχοι πουλιών μπορούν να προσβληθούν από Αλλεργική Κυψελίτιδα εισπνέοντας τη σκόνη από τα φτερά των πουλιών που αιωρείται στον αέρα. Η Αλλεργική Κυψελίτιδα είναι επίσης γνωστή με τις ονομασίες, Πνεύμονας των Πτηνοτρόφων και Parakeet Dander Pneumoconiosis.

Γρίπη των Πτηνών

Ο ιός H5N1 της γρίπης των πτηνών είναι μια γνωστή, ενίοτε θανατηφόρα ζωονόσος. Μεταδίδεται μέσω επαφής με τα περιττωματα μολυσμένων πτηνών. Ενώ η Γρίπη των Πτηνών δεν θεωρείται απειλή για τα πτηνά συντροφιάς, είναι πιθανό να μεταφερθεί σε αυτά και στη συνέχεια σε άλλα πτηνά ή σε ανθρώπους.

Εγκεφαλίτιδα st. Louis

Η Εγκεφαλίτιδα Σεντ Λούις προκαλεί φλεγμονή του νευρικού συστήματος που εκδηλώνεται με υπνηλία, πονοκέφαλο και πυρετό. Μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε παράλυση, κώμα ή θάνατο. Η εγκεφαλίτιδα Σαιντ Λούις εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, αλλά είναι ιδιαίτερα θανατηφόρα για τα άτομα ηλικίας άνω των 60. Η ασθένεια μεταδίδεται με τα κουνούπια που έχουν τραφεί με με αίμα μολυσμένων σπουργιτιών, περιστεριών και τους σπιζών που φέρουν τον ιό Ομάδας Β, υπεύθυνο για την εγκεφαλίτιδα St. Louis.

Καμπυλοβακτηρίωση

Η Καμπυλοβακτηρίωση είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλεί γαστρεντερικά προβλήματα. Συνήθως μεταδίδεται μέσω μόλυνσης της τροφής και του νερού από περιττώματα προσβεβλημένων πουλιών. Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι διάρροια, απώλεια βάρους, και λήθαργος. Η Καμπυλοβακτηρίωση μπορεί επίσης να είναι παρούσα σε πουλιά που δεν εμφανίζουν συμπτώματα της ασθένειας.

Καντιντίαση

Η Καντιντίαση προκαλείται από ζυμομύκητα. Η ασθένεια επηρεάζει το δέρμα, το στόμα, το αναπνευστικό σύστημα, τα έντερα και το ουρογεννητικό σύστημα, ιδιαίτερα του κόλπου. Είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα για τις γυναίκες και προκαλεί κνησμό και πόνο.

Κρυπτοσποριδίωση

Η Κρυπτοσποριδίαση προκαλείται από ένα μικροσκοπικό παράσιτο που ονομάζεται Κρυπτοσπορίδιο, το οποίο εγκαθίσταται στα έντερα των ξενιστών του. Το παράσιτο μεταδίδεται μέσω της κατανάλωσης τροφής και νερού που έχει μολυνθεί από τα περιττώματα μολυσμένου πουλιού.

Giardia

Πρόκειται για ένα ακόμη εντερικό παράσιτο που μεταδίδεται μέσω της πρόσληψης μολυσμένης τροφής. Τα συμπτώματα της λοίμωξης Giardia περιλαμβάνουν σοβαρή διάρροια, απώλεια βάρους, και αφυδάτωση.

Νόσος του New Castle

Παρόλο που η Νόσος του New Castle είναι πιο συχνή σε άγρια πτηνά, μπορεί να μολύνει παπαγάλους και άλλα είδη που διατηρούνται ως πτηνά συντροφιάς. Πρόκειται για ιό που προκαλεί νευρολογική δυσλειτουργία, επιληπτικές κρίσεις, και αναπνευστικά προβλήματα. Μεταδίδεται μέσω των υγρών του στόματος και των περιττωμάτων.

Σαλμονέλωση

Προκαλεί διάρροια, αφυδάτωση και σοβαρές γαστρεντερικές διαταραχές. Συχνά εμφανίζεται ως "τροφική δηλητηρίαση" και μπορεί να εντοπιστεί σε περιστέρια, ψαρόνια, σπουργίτια και τρωκτικά. Τα βακτήρια της νόσου βρίσκονται σε περιττώματα πουλιών και μεταδίδεται συνήθως μέσω της διασποράς σκόνης από τα περιττώματα, μέσω ανεμιστήρων και κλιματιστικών και της κατανάλωσης μολυσμένων τροφών και νερού. Η θεραπεία με αντιβιοτικά θέτει την ασθένεια υπό έλεγχο.

Σαρκοκύστη

Πρόκειται για μια παρασιτική λοίμωξη που μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια στα πτηνά. Τα συμπτώματά της περιλαμβάνουν κιτρινωπά περιττώματα, τίναγμα της ουράς, δυσκολία στην αναπνοή, και λήθαργο. Οι λοιμώξεις από Σαρκοκύστη αποβαίνυν συχνά θανατηφόρες, σε πουλιά που δεν λαμβάνουν άμεση κτηνιατρική βοήθεια.

Ιστοπλάσμωση

Η Ιστοπλάσμωση είναι μια αναπνευστική ασθένεια που μπορεί να αποβεί μοιραία. Προκαλείται από έναν τύπο μύκητα που αναπτύσσεται σε αποξηραμένα περιττώματα πουλιών. Είναι διμορφικός μύκητας που μπορεί να έχει είτε μορφή ζύμης είτε νηματοειδή μορφή.

Κρυπτοκοκκίαση

Προκαλείται από ζυμομύκητες στον εντερικό σωλήνα των περιστεριών και ψαρονιών. Η ασθένεια συχνά αρχίζει ως πνευμονική νόσος και μπορεί αργότερα να επηρεάσει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Βρίσκεται συνήθως σε σοφίτες, τρούλους, περβάζια, σχολεία, αποθήκες, εργοστάσια, αγροτικές αποθήκες κλπ, καθώς αυτά είναι τυπικά μέρη κουρνιάσματος και φωλιάσματος των πουλιών.

Λοίμωξη από κολοβακτηρίδιο

Είναι μία από τις πιο κοινές λοιμώξεις που προκαλείται από ένα εντερικό βακτήριο (E. coli). Αυτό το βακτήριο εντοπίζεται στα περιττώματα των πουλιών ή τρωκτικών τα οποία μπορούν με τα περιττώματα τους στη συνέχεια, να μολύνουν την ανθρώπινη τροφή ή το νερό.

Η Φυματίωση των Πτηνών (Avian Tuberculosis)

Η φυματίωση είναι άλλη μία γνωστή ασθένεια στον κόσμο των ασθενειών. Η Φυματίωση των Πτηνών προκαλείται από την εισπνοή μικροσκοπικών αερομεταφερόμενων οργανισμών, που αποβάλλονται με τα περιττώματά μολυσμένων πουλιών. Αυτή η ασθένεια θεραπεύεται δύσκολα και στα πτηνά και ανθρώπους και μπορεί κάποιες φορές αποβεί μοιραία για ορισμένους.

Χλαμυδίαση

Η Χλαμυδίαση είναι επίσης γνωστή ως Ψιττάκωση. Η χλαμυδίωση προκαλεί συμπτώματα όπως οφθαλμικές μολύνσεις, διάρροια και αναπνευστικά προβλήματα. Είναι ιδιαίτερα μεταδοτική και απαιτεί ταχεία και εντατική θεραπεία με αντιβιοτικά, καθώς και την απομόνωση των πτηνών σε καραντίνα, για την πρόληψη της εξάπλωσης της μόλυνσης.

πηγη: https://petbirds.gr

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημοσιεύθηκε : 07 Φεβρουάριος 2018

Εμφανίσεις: 2190

Διαβάστε περισσότερα: Κοινές ασθένειες γατών

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημοσιεύθηκε : 24 Φεβρουάριος 2018

Εμφανίσεις: 2192

Αλλά το ότι αγαπάμε τα κατοικίδια ζωάκια στο σπίτι μας, δεν σημαίνει ότι δεν είναι απαραίτητο να προσέχουμε, εκτός από την δική τους υγεία, και την δική μας.

“Δεν ζούμε σε έναν αποστειρωμένο περιβάλλον και τα ζώα, που είναι κατοικίδια και γίνονται μέλη της οικογένειάς μας, δεν είναι απαλλαγμένα από μικρόβια”, λέει η δρ Susan Rehm, αντιπρόεδρος του τμήματος Λοιμωδών Νοσημάτων στην Κλινική Κλίβελαντ στο Οχάιο. Και προσθέτει: “Μερικές φορές μπορεί να κολλήσουμε κάποια ασθένεια από το κατοικίδιο ζώο μας”.

Οι ηλικιωμένοι, οι πολύ νέοι, οι έγκυες γυναίκες και τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο ευάλωτα, σύμφωνα με μια ανασκόπηση συνολικά 500 επιμέρους ερευνών, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Canadian Medical Association Journal.

Δείτε 7 ασθένειες που μπορεί να κολλήσει ένας άνθρωπος από ένα κατοικίδιο ζώο και τι πρέπει να γνωρίζετε σχετικά:

1. Ringworm από μικρά σκυλάκια και γατάκια

Τα νεαρά ζώα είναι πιο πιθανό να μεταδώσουν την ασθένεια αυτή στους ανθρώπους. Το ringworm οφείλεται σε έναν μύκητα και προκαλεί στους ανθρώπους ένα φολιδωτό, κοκκινωπό, κυκλικό εξάνθημα στο δέρμα ή ένα φαλακρό “μπάλωμα” στο τριχωτό της κεφαλής. Μερικά ενήλικα κατοικίδια ζώα, συνήθως γάτες, συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα ringworm. Αλλά μπορείτε να το κολλήσετε εύκολα, αγγίζοντας ένα μολυσμένο κατοικίδιο ζώο, ή ακόμα και την κουβέρτα του. Ο μύκητας υπάρχει επίσης στο χώμα του κήπου, όπου οι γάτες και τα σκυλιά μπορεί να έχουν κάνει την ανάγκη τους. Εάν κολλήσετε ringworm, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια τοπική αντιμυκητιασική αλοιφή. Σε ορισμένες πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει μια αγωγή με χάπια.

2. Ασκαρίδες, αγκυλόστομα και ταινία

Τα περισσότερα κουτάβια και γατάκια γεννιούνται με ασκαρίδες και αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει τακτικά να ελέγχονται και να υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπεία. Τα αυγά της ασκαρίδας μπορούν να επιβιώσουν μέχρι και ένα μήνα σε υγρό περιβάλλον, όπως η άμμος και το χώμα όπου ένα κατοικίδιο κάνει την ανάγκη του. Αν πιάσετε μολυσμένη άμμο και στη συνέχεια δεν πλύνετε τα χέρια σας, μπορεί να καταπιείτε τα αυγά χωρίς να το καταλάβετε. Αν κάποιος μολυνθεί με αυγά ασκαρίδας μπορεί να βιώσει προβλήματα στα μάτια, στην καρδιά, στους πνεύμονες και ακόμη και νευρολογικά συμπτώματα. Η σπλαχνική τοξοασκαρίαση, η ασθένεια που μπορεί να προκύψει από ασκαρίδες, μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιπαρασιτικά φάρμακα.

Τα αγκυλόστομα σε ένα κατοικίδιο ζώο, συνήθως σε σκύλους και γάτες, μπορεί να προκληθούν από διάφορα παράσιτα. Ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί εάν οι προνύμφες των αγκυλόστομων από μολυσμένο έδαφος διαπεράσουν το δέρμα. Η λοίμωξη δεν είναι σοβαρή, συνήθως υποχωρεί από μόνη της, ή μπορεί να σας δοθεί μια αντιπαρασιτική αγωγή.

Η ταινία μπορεί να μεταδοθεί από τους ψύλλους που ζουν επάνω στο ζώο, όταν το ζώο αυτοκαθαρίζεται και καταπιεί έναν μολυσμένο ψύλλο. Το κατοικίδιο ζώο μπορεί στη συνέχεια να μολύνει τον άνθρωπο, αν και ο κίνδυνος είναι χαμηλός. Αν το δέρμα σας έρχεται σε επαφή με τον πρωκτό του ζώου σας, τότε ίσως η ταινία να μεταφερθεί σε εσάς. Μπορεί να έχετε συμπτώματα στο γαστρεντερικό σύστημα και ανεξήγητη απώλεια βάρους. Θα χρειαστεί να ακολουθήσετε κάποια αγωγή με χάπια.

3. Σαλμονέλα από ερπετά κατοικίδια

Πολλοί επιλέγουν αντί για να έχουν σκύλους και γάτες, να πάρουν μια σαύρα, ένα φίδι, ή άλλα ερπετά. Τότε έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για μια ασθένεια που είναι γνωστή ως σαλμονέλωση και η οποία προκαλείται από το βακτήριο της σαλμονέλας. Εκτός από τα φίδια και τις σαύρες, οι χελώνες και τα ιγκουάνα φιλοξενούν επίσης το εν λόγω βακτήριο. Δεν προκαλεί συμπτώματα στο ζώο, αλλά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον άνθρωπο (διάρροια, πυρετό και κράμπες) που διαρκούν περίπου μία εβδομάδα.

4. Ψιττάκωση από τα πτηνά

Ένα κατοικίδιο πτηνό, όπως ο παπαγάλος, μπορεί να μολυνθεί με ένα βακτήριο που ονομάζεται Chlamydophila psittaci και θα μπορούσε να το μεταδώσει και σε εσάς. Οι άνθρωποι μπορεί να το κολλήσουν με την εισπνοή αποξηραμένων εκκρίσεων από μολυσμένα πτηνά, ακόμη και αν τα πουλιά τα ίδια δεν έχουν κανένα απολύτως σύμπτωμα. Τα συμπτώματα μπορεί να πάρει περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη, μυϊκούς πόνους και ξηρό βήχα. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει κάποιο αντιβιοτικό, όπως τετρακυκλίνη ή δοξυκυκλίνη.

5. Τοξοπλάσμωση από γάτες

Το παράσιτο που ονομάζεται τοξόπλασμα μεταδίδονται στον άνθρωπο μέσω των κοπράνων στην άμμο που κάνει την ανάγκη του το κατοικίδιο, αν εκείνο είναι μολυσμένο. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα επικίνδυνη ασθένεια για ένα αγέννητο παιδί. Αν μια γυναίκα κολλήσει αυτό το παράσιτο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, μπορεί να προκαλέσει γενετικές ανωμαλίες στο μωρό. Η τοξοπλάσμωση προκαλεί γριππώδη συμπτώματα, που συνήθως υποχωρούν μέσα σε λίγες εβδομάδες, αλλά το παράσιτο μπορεί να ζήσει για καιρό μέσα στο σώμα. Μπορεί να γίνετε καλά χωρίς συγκεκριμένη θεραπεία, ή μπορεί ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα, όπως η πυριμεθαμίνη, σουλφαδιαζίνη, και φολινικό οξύ.

6. Γριππώδης φυματίωση από πτηνά

Τα κατοικίδια πουλιά μπορεί να κολλήσουν τη γριππώδη φυματίωση (Mycobacterium avium complex) και να είναι ασυμπτωματικά, αλλά αν το μικρόβιο περάσει στον αέρα, τότε μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω της εισπνοής. Ως ασθένεια, μοιάζει με τη φυματίωση και “χτυπάει” στους πνεύμονες, αλλά ευτυχώς είναι πολύ σπάνια. Είναι σχεδόν απίθανο να την κολλήσετε, εκτός και αν είστε άτομο με ανοσοκαταστολή. Η μόλυνση είναι δύσκολο να θεραπευτεί και συχνά αποδεικνύεται ανθεκτική στα αντιβιοτικά. Είναι μια μορφή φυματίωσης, αλλά δεν είναι η παραδοσιακή μορφή της φυματίωσης.

7. Λεπτοσπείρωση από μολυσμένα ούρα κατοικίδιων ζώων

Το leptospira είναι ένα βακτήριο στα ούρα μολυσμένων ζώων όπως σκυλιά, ποντίκια, αρουραίοι και σκίουροι. Μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο μέσω της άμεσης ή έμμεσης επαφής με μολυσμένα ούρα. Το βακτήριο μπορεί να επιβιώσει στο νερό, ή στο έδαφος για εβδομάδες έως και μήνες. Αν ο σκύλος σας περνά μέσα από την αυλή, όπου υπάρχουν μολυσμένα ούρα και στη συνέχεια έρχεται μέσα στο σπίτι, μπορεί να μεταφέρει το βακτήριο και να πάθετε λεπτοσπείρωση. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, εμετό, ρίγη και εξάνθημα, ενώ μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια αν δεν αντιμετωπιστεί. Είναι θεραπεύσιμη ασθένεια με αντιβιοτική αγωγή (δοξυκυκλίνη ή πενικιλίνη).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Όλες οι παραπάνω ασθένειες είναι θεραπεύσιμες και δύσκολα αποτελούν σοβαρό πρόβλημα για την υγεία του ανθρώπου. Εντούτοις, μας βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε το πόσο σημαντικό είναι να προσέχουμε την υγεία του κατοικιδίου μας, αφού έτσι προστατεύουμε και την δική μας. Να πηγαίνετε κάθε κατοικίδιο ζώο τακτικά στον κτηνίατρο και να ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες που θα σας προτείνει.

http://www.everydayhealth.com

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημοσιεύθηκε : 26 Ιανουάριος 2018

Εμφανίσεις: 1676

Λύσσα στο σκύλοΣυμπτώματα: μετά από μακροχρόνια επώαση(3- 8 βδομάδες), η λύσσα εμφανίζεται με δυο κυρίως μορφές: τη μανιώδη λύσσα ή την παραλυτική λύσσα του σκύλου.

1) Στη μανιώδη λύσσα παρατηρείται κυρίως επιθετικότητα, τάσης φυγής, αλλαγές στη φωνή (η «λυσσιασμένη φωνή»). Το ζώο έχει άφθονους αφρούς, αρνιέται το νερό (όμως αυτό το σύμπτωμα δεν είναι σταθερό και η αξία του σαν διαγνωστικού είναι αβέβαιη, αφού υπάρχουν λυσσασμένοι σκύλοι που παρουσιάζουν, αντίθετα έντονη υδροφιλία). Η τελική φάση εμφανίζεται με γενική παραλυσία, που αρχίζει από το πίσω μέρος του κορμού και φτάνει προοδευτικά ως τους αναπνευστικούς μύες, των οποίων η ολική παραλυσία επιφέρει το θάνατο.

2) Στην παραλυτική λύσσα, που αποκαλείται επίσης και άφωνη λύσσα, έχουμε παραλυτικές διαταραχές που αρχίζουν σε διάφορες περιοχές( παραπληγία, ημιπληγία) που δίνουν, όταν παραλύσουν οι μασητικοί μύες, την ιδιαίτερη όψη που της έδωσε το όνομα «άφωνη», γιατί το ζώο έχει το κάτω σαγόνι κρεμασμένο και δεν μπορεί ούτε να γαβγίσει, ούτε να μασήσει ούτε να φάει. Στην παραλυτική λύσσα δεν υπάρχει επιθετικότητα, όπως στη μανιώδη λύσσα, είναι όμως και αυτή θανατηφόρα.

Θεραπεία: δεν υπάρχει.

Μέτρα υγιεινής. Σήμερα υπάρχουν δυο μέσα για να πολεμήσουμε τη λύσσα: η πρόβλεψη και η θανάτωση των προσβλημένων ζώων.

Η πρόληψη είναι ο αντιλυσσικός εμβολιασμός, υποχρεωτικός σε κάθε ζώο που μπαίνει σε μια χώρα, έστω και για ολιγοήμερη διαμονή. Το εμβόλιο ισχύει για ένα χρόνο. Αν εμβολιάζεται για πρώτη φορά το ζώο σας, είναι απαραίτητοι δυο εμβολιασμοί κάθε δεκαπέντε μέρες. Ο εμβολιασμός δίνει τα αποτελέσματα του μετά από ένα μήνα. Χρησιμοποιούνται είτε τα γνωστά εμβόλια του Παστέρ είτε τα εμβόλια τύπου Φλυρύ (ΗΠΑ). Η επιθυμία περιορισμού της λύσσας σε κάθε χώρα οδήγησε σε λήψη μόνιμων μέτρων υγιεινής (υποχρεωτικό περιλαίμιο, υποχρεωτικός εμβολιασμός και μεταλλική πλάκα που τον αναφέρει πάνω στο περιλαίμιο).