Φυσικά και δεν εκπλήσσομαι γιατί απ’ τη μεταπολίτευση και μετά τίποτα άλλο εκτός από μεγάλα λόγια δεν έχουμε ακούσει απ’ το ΚΚΕ.
Γράφοντας της παραπάνω γραμμές μου ήρθε στο μυαλό ένα περιστατικό. Πάνε 16-17 χρόνια, που ήμουν φοιτητής στο τμήμα λογιστικής του ΤΕΙ Χαλκίδας. Θυμάμαι τότε πως είχαμε πληροφορηθεί, ότι το ΚΤΕΛ Εύβοιας ετοίμαζε αυξήσεις στα εισιτήρια για τα δρομολόγια Χαλκίδα – ΤΕΙ. Όλοι είχαμε θορυβηθεί. Τη γραμμή τη χρησιμοποιούσαμε καθημερινά και μάλιστα πολλές φορές και δύο φορές τη μέρα. Η αύξηση που σχεδιαζόταν θα επιβάρυνε αρκετά το κόστος σπουδών μας και κατ΄ επέκταση τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Αποφασίστηκε λοιπόν να συγκληθεί γενική συνέλευση ώστε να δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να αποτραπεί αυτό.
Πραγματικά ήταν μια γενική συνέλευση στην οποία όλες οι παρατάξεις πλην Πανσπουδαστικής (φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ) συμφώνησαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Η Πανσπουδαστική δεν ξέρω τι άποψη είχε πάνω στην αύξηση των εισιτηρίων, γιατί όταν ο εκπρόσωπός της πήρε το λόγο μίλησε μεν για δυναμικές κινητοποιήσεις, όχι όμως για την αύξηση των εισιτηρίων, αλλά για την επικείμενη εισβολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν…. Τότε τον διέκοψε ο Προεδρεύον της συνέλευσης λέγοντας ότι «θεωρώ απαραίτητο να μπαίνουν στις γενικές συνελεύσεις πολιτικά ζητήματα, όμως τώρα ας ολοκληρώσουμε πρώτα τη συζήτηση για το θέμα που νομίζω μας καίει όλους άμεσα και μετά να συζητήσουμε ότι θέλετε, όχι μόνο για το Αφγανιστάν αλλά και τους Μαορί στην Πολυνησία». Η απάντηση του εκπροσώπου της Πανσπουδαστικής ήταν «πρόεδρε λειτουργείς ως φερέφωνο της αντίδρασης και των ιμπεριαλιστών». Στη συνέχεια μια κοπέλα απ’ το ακροατήριο μέλος των ΕΑΑΚ φώναξε «τα αντιαμερικανικά μου αισθήματα είναι δεδομένα. Όμως πτυχίο έπρεπε να έχω πάρει εδώ και δύο χρόνια και δεν το πήρα γιατί χάνω πολλά μαθήματα και εργαστήρια. Και ξέρετε γιατί; Γιατί έχω πατέρα ανάπηρο από τροχαίο και μόνο το μεροκάματο της μάνας μου δεν φτάνει και αναγκάζομαι να δουλεύω για να τα βγάλω πέρα με τις σπουδές μου. Νομίζω πως όχι μόνο εγώ, αλλά και πολλά άλλα παιδιά αντιμετωπίζουν προβλήματα και οικονομικές δυσκολίες, οπότε οι αυξήσεις στα εισιτήρια για εμάς είναι δυσβάσταχτες αγαπητέ εκπρόσωπε της Πανσπουδαστικής. Γι αυτό άσε το Ιράκ και το Αφγανιστάν για κάποια άλλη στιγμή, εκτός αν με το να σταματήσουμε το ΝΑΤΟ δεν αυξήσει και το ΚΤΕΛ τα εισιτήρια». Τότε ο εκπρόσωπος της Πανσπουδαστικής έστρεψε το βλέμμα του προς τη μεριά που κάθονταν τα μέλη της παράταξής του και με ειρωνικό γέλιο είπε «ορίστε σύντροφοι ένα τυπικό δείγμα αντιδραστικού ρεφορμιστικού φερέφωνου των πλουτακρατών και των μακελάριδων των λαών». Τι πρωτότυπο!!! Εν τέλει η Πανσπουδαστική αποχώρησε καταγγέλλοντας τη συνέλευση ως όργανο των ιμπεριαλιστών που προσπαθεί να σπάσει και να φιμώσει το λαϊκό κίνημα….!
Δεν θα κατηγορήσω το «σύντροφο» της Πανσπουδαστικής και ξέρετε γιατί; Γιατί κι εγώ αν ήμουν στη θέση του και πήγαινα στη σχολή με την BMW μου, την οποία θα παρκάριζα πίσω από τα εργαστήρια μηχανολογίας για να μη δίνω και καλά στόχο, τότε θα πούλαγα κι εγώ επανάσταση με το κιλό. Θα μπορούσα να λέω κι εγώ ….μεγάλα λόγια.
Μεγάλα λόγια. Ποια καλύτερη υπηρεσία σε ένα σύστημα απ’ τα μεγάλα λόγια που ίσως να μην γίνουν και ποτέ πράξη. Όταν κάποιος πεινάει πρέπει να βρει φαγητό. Το να μην τον βοηθήσεις να βρει φαγητό αλλά να κάθεσαι να του αναλύεις μόνο τους λόγους που πεινάει είναι τελικά η καλύτερη υπηρεσία στο σύστημα που καταδικάζει αυτόν τον άνθρωπο στην πείνα. Δεν είναι τυχαίο πως όταν στην εποχή της μεταξικής δικτατορίας ο Μιχάλης Τυρίμος αποφάσισε να αποκηρύξει το ΚΚΕ και να συνεργαστεί με την ασφάλεια, που θέλοντας να διαλύσει το ΚΚΕ έφτιαξε νέα κεντρική επιτροπή και νέο «Ριζοσπάστη», ο Υπουργός Ασφαλείας του καθεστώτος Μανιαδάκης του είπε «εσύ στους κομμουνιστές θα λες για επαναστάσεις και άλλα τέτοια. Δηλαδή θα λες …μεγάλα λόγια».
Ας επιστρέψω τώρα όμως στα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Σε πολύ μεγάλη μερίδα κόσμου, μεταξύ αυτών και ο γράφων, δεν του αρέσει το ΝΑΤΟ, όπως επίσης και η Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει γίνει ταυτόσημη με τον γερμανικό ηγεμονισμό. Να φύγουμε κι απ’ τα δύο αύριο το πρωί. Όμως για να φύγουμε θα πρέπει να έχουμε πρώτα απαντήσει σε δύο βασικά ερωτήματα. Πως θα πορευθεί την επόμενη μέρα μια χώρα που εισάγει το 80% αυτών που καταναλώνει; Και δεύτερον πως θα διασφαλιστούμε σε έναν ευαίσθητο γεωπολιτικό χώρο έναντι των γειτόνων μας που κάθε τόσο ζητάνε μερτικό; Αν «σύντροφοι», εκτός από το να μας λέτε γενικά κι αόριστα για ανυπακοή μας δώσετε και πειστικές απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα τότε θα έχουμε μια βάση για να ξεκινήσουμε την κουβέντα.
Οι επαναστάσεις, «σύντροφοι» της καραμέλας περί αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών, γίνονται από λαούς τους οποίους έχουν εμπνεύσει μεγάλοι ηγέτες (Λένιν, Μάο, Κάστρο) και όχι από απολιθώματα του 1917 που δεν μπορούν να συγχρονιστούν με το παρόν.
Επίσης «σύντροφοι», που δεν θέλετε να κυβερνήσετε μέσα στα αστικά πλαίσια εξουσίας απαντήστε μας γιατί νομιμοποιείτε de facto το αστικό πολιτικό σύστημα συμμετέχοντας στις εκλογικές διαδικασίες του εθνικές ή αυτοδιοικητικές;
Τέλος «σύντροφοι» που δεν μπαίνετε στη λογική της στήριξης και της συνεργασίας με προοδευτικές δυνάμεις να σας θυμίσω πως οι Μάρξ και Έγκελς αναφέρουν στο «Κομμουνιστικό μανιφέστο» , ότι «Οι κομμουνιστές, τέλος εργάζονται παντού για τη συνεργασία και συνεννόηση των δημοκρατικών κομμάτων όλων των χωρών».
Ρώτησαν κάποτε έναν Ρώσο κομμουνιστή αν έχει διαβάσει το Μαρξ και αυτός απάντησε «δεν χρειάζεται να τον διαβάσω εγώ τον διάβασε ο Λένιν». Μετά απ’ αυτό αναρωτιέμαι, από άτομα που λειτουργούν χωρίς οι ίδιοι να ψάχνουν, να κρίνουν, να αξιολογούν γραφόμενα, γεγονότα και καταστάσεις και θεωρούν θέσφατο ότι λέει ο καθοδηγητής δεσμεύοντας έτσι το μυαλό τους με προκαταλήψεις, στείρες ρητορικές και στερεότυπα και με την γόνιμη αμφισβήτηση να είναι άγνωστη έννοια γι αυτούς, από τέτοιους ανθρώπους μπορεί να περιμένει κανείς να μην είναι μεγαλόστομοι αλλά ουσιώδεις;