Μιλάμε συνέχεια για την φωτογραφία και ο λόγος μας περιστρέφεται πάντα γύρω από το ορθογώνιο πλαίσιο μιας εικόνας που βρίσκεται απέναντί μας. Μιλάμε μόνο για την στιγμή που κοιτάμε μια φωτογραφία ή την στιγμή που φωτογραφίζουμε μια εικόνα, για ένα μονόλογο του φωτογράφου ή του θεατή με αφορμή την φωτογραφία.

Είναι όμως ειλικρινές να μιλάμε μόνο για το ξεμονάχιασμα μιας φωτογραφίας ή μήπως υπάρχει συνάρτηση του πριν και του μετά της λήψης ή και της θέασης. Του πριν και του μετά του φωτογράφου το πριν και το μετά του θεατή. Και φυσικά δεν μιλάω για το χρονικό μόνο πριν και μετά, αλλά και ότι μπορεί να περικλείει αυτό. Περιλαμβάνει μια ζωή , μια σκέψη, μια γνώση, μια αίσθηση.

Ο τρόπος που διανοητικά κινούμαστε είναι διττός αφού ο εγκέφαλός μας αποτελείτε από το δεξί και το αριστερό ημισφαίριο. Με το δεξί ημισφαίριο έχουμε συναισθηματική νοημοσύνη και με το αριστερό την λογική. Κινούμαστε δηλαδή με λογική και αίσθηση, έτσι αντιλαμβανόμαστε τα πάντα γύρω μας, το ίδιο και την φωτογραφία

Ένας ολόκληρος κόσμος ξεδιπλώνεται ασυνείδητα με συνειρμούς μέσα μας διαφορετικός κάθε φορά ανάλογα με τις συνθήκες που κοιτάμε μια φωτογραφία, ανάλογα με το τι ξέρουμε ή δεν ξέρουμε για μια φωτογραφία, γιατί αυτό που ξέρουμε ή δεν ξέρουμε είναι αυτό που μας δίνει αίσθηση. Αυτό που ξέρουμε, γιατί μας βοηθάει να αναγνωρίσουμε τους κώδικες που είναι φτιαγμένη η εικόνα και μας βοηθάει να ανακαλύψουμε την δομή της. Κι αυτό που δεν ξέρουμε είναι αυτό που θα μας συγκινήσει, που θα μας σαγηνεύσει και θα μας έλξει να την κοιτάμε και να αναζητούμε κάτι μέσα της που δεν μας είναι γνωστό αλλά μας είναι οικείο.

Τι γίνεται πάλι όταν μετά την εικόνα που είδαμε ακολουθούν και άλλες εικόνες; Ή προηγείται ή έπεται ένα κείμενο; Βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο;

πρώτη δημοσίευση: https://ifocus.gr