ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Είσαι η σωματοποίηση κάποιου κακού, ίσως κάποια συμπεριφοράς ανεξήγητης και αφύσικης που κάποτε υποχρεώθηκα να κάνω ή κάποιου πράγματος που στερήθηκα. Είσαι η αποπληρωμή από κάποιο ζόρι που τράβηξα, από κάποια αγωνία ή κάποια απογοήτευση. Είσαι η εκδίκηση της φύσης που κάποτε την περιφρόνησα. Κρύβεσαι ύπουλα κάπου στο σώμα μου. Σαν βρικόλακας θρέφεσαι από τους χυμούς μου ρουφώντας την ζωή από μέσα μου, κυκλοφορείς στο αίμα μου.

Αλλάζεις μορφές. Μετακινείσαι, μετατίθεσαι. Είσαι η ανεξέλεγκτη από τον οργανισμό μου παραγωγή κυττάρων. Αναπτύσσεσαι επειδή υπάρχεις στο DNA μου. Βλάβη ανεπανόρθωτη. Τη βλάβη, ενδεχομένως, την κληρονόμησα αλλά είναι πιο πιθανό να τη δημιούργησα εγώ με κάποιες κακές συνήθειες, με κάποιες χαμένες προσδοκίες, με κάποιους καταστροφικούς έρωτες. Ίσως, και από κάποιες ανθυγιεινές και μολυσμένες εκπομπές βλαβερών αερίων, λέξεων, πράξεων, συμπεριφορών. Εγώ όμως είμαι η οικοδέσποινα που σε φιλοξενώ, όμως μου είσαι ανεπιθύμητος. Εγώ θα παλέψω με όλες τις δυνάμεις μου να σε βγάλω από το σπίτι μου, από το σώμα μου. Ξέρω, είναι δύσκολο. Ωστόσο, νιώθω την ανάγκη να σε νικήσω. Ίσως τα καταφέρω, ίσως και όχι..

Θα ξέρω, όμως, ότι σε πάλεψα. Κι αν τυχόν με νικήσεις, και πάλι θα είμαι νικήτρια γιατί προσπάθησα.

Λεμονιά Μουλά