Του Γιάννη Καρατζούδη (Μηχανικού)

Θλιμμένα τραγούδια

στο τραπέζι το βράδυ

να λέμε ξανά.

Στο κρασί, στην υγεία μας,

παιδιά πονεμένης γενιάς,

με χαμόγελο πάντα

ξεθωριασμένης λεβεντιάς.

Ξυπόλητοι να πίνουμε

στις πρεσβείες από έξω,

για να βρούμε δουλειά.

Σκορπισμένοι στους δρόμους

μιας σκλάβας πατρίδας,

στο μεθύσι οι πόνοι περνούν

και μες το τραγούδι

η ψύχη μας την δόξα κοιτά.