Κάθε μέρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον ίδιο τον εαυτό μας. Κάθε μέρα οι κινήσεις μας, οι μικρές καθημερινές πράξεις μας, χαράσσουν το δρόμο μας, που οδηγεί προς μια κατεύθυνση, χωρίς να το συνειδητοποιούμε επαρκώς. Πολλές φορές η αντίληψη αυτής της πορείας έρχεται δε πολύ αργά, όταν τα πράγματα μπορεί να μην είναι πια αναστρέψιμα… Και τότε μπορεί να μονολογήσουμε σε μια έκλαμψη αυτοκριτικής… «Μα πώς έφτασα να το κάνω αυτό!»

Αυτή την εβδομάδα, η «Τροφή για Σκέψη» φιλοξενεί μια ινδιάνικη ιστορία που αλιεύσαμε από το διαδίκτυο και μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο δίδαγμα για όλους μας, μικρούς και μεγάλους…

Ένας σοφός ινδιάνος της φυλής Τσερόκι, έλεγε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων:

«Γιε μου, η μάχη γίνεται ανάμεσα σε δύο λύκους που έχουμε όλοι μέσα μας.

Ο ένας λύκος είναι το Κακό.

Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η ενοχή, η προσβολή, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία. Με μια λέξη είναι το “ΕΓΩ”.

Ο άλλος λύκος είναι το Καλό.

Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία. Είναι το “ΕΙΝΑΙ”.

Ξέρεις ποιός από τους δύο λύκους νικάει;»

Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό αλλά μην βρίσκοντας απάντηση ρώτησε τον σοφό Ινδιάνο:

«Ποιός λύκος νικάει;» Ο σοφός Ινδιάνος απάντησε:

«Αυτός που ταΐζεις.»

Σας εύχομαι μια υπέροχη εβδομάδα!