Βέβαια ποτέ δεν ήμουν ούτε φανατικός ούτε πολύ τυπικός με τα της θρησκείας, όμως από την εμπειρία μου δεν τη θεώρησα και ποτέ ...όπιο.

Μπορεί να πάω κάποια στιγμή κι εγώ για προσκύνημα στην Τήνο και πιστεύω πως αν πάω δεν θα πάω γονατιστός από το Λιμάνι μέχρι την Εκκλησία της Παναγίας. Όμως ποτέ μα ποτέ δεν θα πω για τους ανθρώπους που πάνε γονατιστοί ότι έχουν υποβιβαστεί στο επίπεδο του ζώου.

Πρώτον γιατί αυτούς δεν τους υποχρεώνει κανένας να πάνε γονατιστοί αλλά το κάνουν με τη θέλησή του, οπότε ουδέποτε ένας άνθρωπος που κάνει κάτι με τη βούλησή του δεν είναι ζώο.

Και δεύτερον και το σπουδαιότερο στη ζωή όλων μας έρχονται στιγμές που όσο δυνατοί κι αν είμαστε, όσο κι αν πιστεύουμε στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας οι δυνάμεις μας εγκαταλείπουν και λυγίζουμε. Ψάχνουμε ένα στήριγμα και μια ελπίδα για να βγούμε απ' το δικό μας Γογολθά. Έτσι λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι που πάνε γονατιστοί στην Τήνο δεν ξέρουμε τι προβλήματα και τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν που μπορεί να ξεπερνούν τις δυνάμεις τους εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε ένα θαύμα.

Επειδή λοιπόν δεν ξέρουμε δεν έχουμε και κανένα απολύτως δικαίωμα να κρίνουμε και κανένα δικαίωμα να τους βρίζουμε και να λέμε ότι έχουν υποβιβαστεί σε ζώα.

Στο επίπεδο του ζώου υποβίβασαν τους ανθρώπους όσοι τους υποχρέωναν να λατρεύουν άλλους ανθρώπους ας πούμε "πατερούληδες" όπως ο Στάλιν.

Ο Χριστός λέγοντας η "πίστη σου έσωσε" και όχι "εγώ σε έσωσα" ήθελε να καταδείξει τις τεράστιες δυνάμεις που κρύβει μέσα του ένας άνθρωπος και ότι ο άνθρωπος είναι πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ και όχι δέσμιος και υποχείριο κανενός.

Στη δικτατορία έστω κι αν αυτή είναι του προλεταριάτου αμφιβάλω για το πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος.

Η παρακάτω φωτό που βρήκα εδώ μέσα μόνο απέχθεια μου προκαλεί για το τρόπο που προσεγγίζει ένα τόσο βαθιά προσωπικό θέμα του κάθε ανθρώπου.