Την δύναμη της αγάπης πάντα δόξαζα και ας είχε μέσα της τον πόνο, η ψυχή μου ποτέ δεν βουβάθηκε από τα όνειρα μου που όλα τα αγαπώ. Εκεί στους κήπο με το σιντριβάνι λέξεις και λόγους σκαρώνω στο χαρτί, και τους στέλνω σ’όλους τους θεούς αυτούς που αγαπάν την λευτερια, Μικρές φωτιές εδώ στην στεριά που πατώ και την θάλασσα λαίμαργα κοιτώ, δυο προσευχές και μια αγάπη έτσι για γυρίζω την πλάτη στην αλήθεια. Και τις μόνες λέξεις που δεν λέω εδώ δίπλα στο γαλάζιο αιγαίο, πριν υποκύψω η αναστηθώ είναι να βρω το θάρρος να ζήσω και να ΄σ’αγαπώ.