Του Γιάννη Καρατζούδη (Μηχανικού)

Κοίτα τα φεγγάρια τα καλοκαιρινά

φωτιές στους ουρανούς βάλανε,

κοίτα τους ήλιους τα ηλιοβασιλέματα

κόκκινες φωτιές στις θάλασσες βάλανε.

Κοίτα το σώμα μου, το μυαλό μου, για σένα καίγεται.

Εκείνα τα νησιά μας κάθε φεγγαράδα,

κάθε ηλιοβασίλεμα, λαμπαδιάζουν ζουν

στην δικιά μας φωτεινότητα.

Τα δικά μας νησιά, αυτά που μας έμαθαν

να ερωτευόμαστε, να ζούμε ,να ελπίζουμε,

τα νησιά μας που χρόνια μας περιμένουν.

Εγώ καρδιά μου θα είμαι εκεί,

εκεί στις υπέροχες κόκκινες φλόγες

με τα δυνατά αρώματα της ζωής.

Και θα νοσταλγώ τον ερχομό σου

μέσα από στα θεοκόκκινα νερά της Μεσογείου,

που για τον ερχομό σου πήραν φωτιά.

από τις θάλασσες μου.