Η σημερινή «Τροφή για σκέψη φιλοξενεί την Χιλιανή συγγραφέα Ιζαμπέλ Αλιέντε και ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο της «Κόρη της Μοίρας» (εκδ. Ωκεανίδα) Ο Τάο είναι ένας Κινέζος γιατρός στην Αμερική, την εποχή του πυρετού του χρυσού, που συνομιλεί πνευματικά με την νεκρή γυναίκα του Λίν, για να πάρει καθοδήγηση σχετικά με το τι θα κάνει στην υλική του ζωή. Ας απολαύσουμε το διάλογο: «Τι έγινε η ευθυμία σου, Τάο;» τον ρωτούσε. «Ο κόσμος είναι γεμάτος βάσανα, Λιν» «Τα βάσανα έχουν πνευματικό σκοπό.» «Αυτός εδώ είναι μάταιος πόνος» «Θυμήσου ότι ο σοφός είναι πάντα πρόσχαρος γιατί δέχεται την πραγματικότητα.» «Και την κακία; Πρέπει κι αυτή να την δεχόμαστε;» «Το μόνο αντίδοτο είναι η αγάπη. (…) Μη λες ανοησίες, ο κόσμος είναι μεγάλος και η ζωή μακριά. Όλα είναι ζήτημα τόλμης.» «Δεν μπορείς να φανταστείς τι είναι ο ρατσισμός Λιν, εσύ έζησες πάντα κοντά στους δικούς σου. Εδώ κανείς δεν ενδιαφέρεται για όσα κάνω ή για όσα ξέρω, για τους Αμερικάνους είμαι ένας σιχαμένος Κινέζος ειδωλολάτρης και η Ελίζα μια λιγδιάρα. Στην Τσάινα-τάουν είμαι ένας αποστάτης χωρίς κοτσίδα και ντυμένος σαν Γιάνκης. Δεν ανήκω πουθενά.» «Ο ρατσισμός δεν είναι καινοτομία, στην Κίνα εσύ κι εγώ πιστεύαμε πως οι φάν γουέι (σημ. εννοεί Αμερικάνοι) είναι όλοι βάρβαροι.»
«Εδώ σέβονται μόνο το χρήμα κι όπως φαίνεται, εγώ ποτέ δεν θα έχω αρκετό.»
«Κάνεις λάθος. Σέβονται και αυτόν που επιβάλλει το σεβασμό. Κοίταξέ τους στα μάτια.»
«Αν ακολουθήσω τη συμβουλή σου, θα με πυροβολήσουν σε κάποια γωνία.»
«Αξίζει τον κόπο να δοκιμάσεις. Παραπονιέσαι υπερβολικά Τάο. Πού είναι ο γενναίος άντρας που αγαπώ;»
Ένας υπέροχος διάλογος με πολλά σημεία για να σταθεί κανείς… Μήπως και εμείς παραπονιόμαστε υπερβολικά; Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε την πρόταση της Λιν ότι τα βάσανα έχουν πνευματικό σκοπό και ότι η αγάπη είναι το μόνο αντίδοτο στην ανθρώπινη κακία; Μήπως να αναλογιστούμε κι εμείς αν όντως ισχύει το ότι τελικά ο τολμών να διεκδικήσει και να επιβάλλει το σεβασμό, είναι και αυτός που αξίζει να είναι σεβαστός; Μήπως δεν είναι όλα θέμα χρημάτων, αλλά και θέμα ουσιαστικής αξίας; Μήπως τελικά η γενναιότητα στο να αντιμετωπίζουμε σθεναρά τη ζωή με τις όσες δυσκολίες της, είναι αυτή που μας καθιστά τελικά άξιους να εμπνέουμε το σεβασμό;
Σας εύχομαι να έχετε ένα υπέροχο μήνα, και μια λαμπρή άνοιξη ψυχής και πνεύματος!