Σε ένα διαχρονικό ταξίδι, οι διακρίσεις κατά των γυναικών έχουν πάρει πολλές μορφές. Στις μέρες μας, αν και υπαρκτές και σε κάποιες περιπτώσεις εντεινόμενες, δεν είναι πάντα ευδιάκριτες. Ο μισογυνισμός πολλές φορές μεταμφιέζεται και η γυναικεία σιωπή, καλλιεργημένη ως στάση επί αιώνες, δημιουργεί το υπόβαθρο για παραβίαση δικαιωμάτων ή και άσκηση βίας.

Από την άλλη πλευρά, όταν οι γυναίκες καταφέρνουν να σπάσουν τα στεγανά και να πάρουν θέσεις ευθύνης ή και εξουσίας, περιμένουμε απ’ αυτές να φερθούν σαν άντρες. Η αλήθεια είναι πως παραμένει επίκαιρη η ανάγκη να απελευθερωθούν γυναίκες και άντρες από παρωχημένα στερεότυπα θηλυκότητας και ανδρισμού που καταδυναστεύουν εξίσου τα δύο φύλα και διαβρώνουν τον τρόπο σκέψης.

Όσα κατακτήθηκαν από τους αγώνες των γυναικών για ισότητα είναι πολύτιμη παρακαταθήκη. Οι αγώνες του παρόντος και του μέλλοντος για την απελευθέρωση από φυλετικές προκαταλήψεις και στερεότυπα θα δώσουν καινούργια έμπνευση και ελπίδα στην ανθρωπότητα.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΤΑΣΟΣ) ΠΡΑΤΣΟΛΗΣ