Κείμενο - Φωτογραφία: Τάσος Μπίρης

Κλείνω τα μάτια της ψυχής

Απέραντος ο χώρος

τρέχει και στάζει.

Κλείνω τα μάτια...

Σ΄ απάτητα τοπία

στις χαραμάδες του κενού...ΕΙΜΑΙ

Ταξιδιώτης στην μέση της θάλασσας

περιδιαβάζω τις εικόνες.

Όλη η ζωή μου εικόνες σιωπηλές

πλήκτρα και χορδές η ψυχή μου

στα χέρια των αγγέλων.

Χάνομαι στις ουράνιες πνοές...

Απέραντος ο χώρος

αίνιγμα οι τάφοι της αγάπης

σε μια θάλασσα κυκλωμένη από τιμή.

Ακράτητος ανοίγω δρόμο

ανάμεσα βουνών και ουρανού.

Δεν μιλώ πια στους ανθρώπους

και συλλαβίζω στην ψυχή μου

αυτά που ποτέ δεν θα γράψω.