Έτσι να γίνει να ‘ρθεις ,

μα μην αργείς πονά το τραύμα

της ψυχής ,

έλα σαν ξάφνιασμα σαν αερας .

Έχω τραβήξει το μάνταλο

περνά σαν κύμα να λούσεις το κορμί μου,

σαν εραστής φέρε ζωή και θάνατο

μα έλα τούτη την στιγμή.

Χαράματα, καίω στο βασανιστήρι

του έρωτα,

έλα σαν δώρο θεού ,σαν ποτάμι δροσερό,

έλα σαν ανοιξιάτικο δώρο και κρατά μια μαργαρίτα.

Και αν αποκοιμηθώ από το φιλί σου

άφησε την στο προσκέφαλο μου,

και φύγε σαν κλέφτης

εμένα δεν θα μου λείπει πια κάνεις.