Ένα κλαδάκι λεμονιά κρυμμένο να κρατάς στο άσπρο σου το χέρι, όταν θα έρθεις στο γιαλό αγάπη να μου δώσεις. Καλαμαρομέλανο σκορπώ

στα χαρτιά μου τα λερωμένα,

και ζωγραφιές ασπρόμαυρες

οι λέξεις της αγάπης μου

σημάδι στην καρδία σου.

Και στο γιαλό στο ξεροπήγαδο

κουβέλι το μελίσσι,

να ξαποστάσω δεν μπορώ

κεντρί σαν δεν με θέλεις.

Φεγγάρι παλιοφέγγαρο

κρατώ μες τις παλάμες,

φανάρι μου και οδηγό

για να έρθω στο στενό σου.

Όλη μου την καλή ψαριά

την πούλησα στον μανάβη,

λεπτό δαχτυλιδάκι πήρα αργυρό

και στο στρίφωμα του σακακιού

σαν φυλακτό κρατάω.

Μαυρομαλλούσα παναγιά

πέρα από την κανάλα.

Τρις φορές θα σου το πω

και μια θα στο ζητήσω,

να ρεμετζάρω ήσυχα

επάνω στο κορμί σου.