Ήρθε εκείνο το πρωί μαζί με μία κόκκινη καλημέρα.

Πήρε τη θέση του στο πλαστικό ποτηράκι στο κομοδίνο.

Ακολούθησαν και άλλα, και έτσι το ποτηράκι δεν έμεινε ποτέ άδειο.

Σε συντρόφευσε μέχρι τις τελευταίες στιγμές φωνάζοντάς σου δυνατά:

ΣΑΓΑΠΩ,

ΣΑΓΑπω,

ΣΑγαπώ,

σαγαπώ...