Είναι κάποια άτομα που δε φοβούνται το άσπρο-μαύρο. Έχουν ξεχωρίσει τη μοναχικότητα από τη μοναξιά. Ξέρουν πολύ καλά ότι τα χρώματα δεν είναι τίποτα άλλο από μια πλάνη, μια ψευδαίσθηση που σκεπάζει τη ματαιοδοξία του ανθρώπου. Σαν μία γυναίκα με χρώματα και στολίδια που μπορεί να σου δώσει σε μια βραδιά τόση ηδονή, όχι όμως τόση αγάπη. Αυτά τα άτομα μπορείς να τα βρεις στο Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Παρίσι...

Σίγουρα, όμως, θα τα βρεις σε κάποιο μικρό ψαροχώρι της Βόρειας Εύβοιας. Είναι αυτοί, οι εραστές της ζωής που κυνηγάνε το όνειρό τους σε ένα σκοτεινό ξερόδενδρο που άμα το κοιτάξεις καλά θα δεις εκείνη τη μικρή κόκκινη κορδελίτσα, που έχουν δέσει σε κάποιο κλαράκι, που μόνο αυτοί τη βλέπουν. Γιατί κάποιοι στην τέχνη και στην αγάπη, δεν βλέπουν μόνο το προφανές, βλέπουν την ουσία.