Προσβάλλει όλες τις ηλικίες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάζεται στα νεογέννητα τις 2 πρώτες βδομάδες της ζωής τους.
Αρρωσταίνουν το 5-90% των νεογέννητων αμνοεριφίων.
Πολλές φορές τα μικρά πεθαίνουν απότομα χωρίς συμπτώματα ή παρουσιάζουν έντονη κατάπτωση, ισχυρούς κολικούς ή άφθονη κίτρινη ή αιμορραγική διάρροια. Ο θάνατος έρχεται από λίγες ώρες έως 3 ημέρες.
Όταν ανοίγουμε το πτώμα τα έντερα έχουν έντονο κόκκινο χρώμα. Προδιαθέτουν και σε αυτή την περίπτωση οι κακές καιρικές συνθήκες, οι κακές συνθήκες υγιεινής στο στάβλο, η απότομη αλλαγή του σιτηρεσίου, η χορήγηση μεγάλων ποσοτήτων καρπών ή συμπυκνωμένων τροφών, η απότομη βόσκηση χλωρού χόρτου και μάλιστα με πάχνη, ο έντονος παρασιτισμός των ζώων (τραυματίζουν τα έντερα τα παράσιτα, περνούν τα μικρόβια).
Συμπτώματα: Προσβάλλει ενήλικα και αμνοερίφια πάνω από 15 ημερών. Έχει τις εξής μορφές:
α) οξεία μορφή: ξαφνικά το ζώο σταματά να βόσκει πέφτει με σπασμούς και πεθαίνει. Ο κτηνοτρόφος ξαφνικά βρίσκει νεκρά ζώα.
β) πιο αργή εξέλιξη: πλήρης ανορεξία, δυσκοιλιότητα και στη συνέχεια διάρροια, οξύ πνευμονικό οίδημα (δύσπνοια, αφρώδες αιμορραγικό έκκριμα από τη μύτη).
Νευρικά συμπτώματα (αταξία, βάδισμα μεθυσμένου, σπασμοί, τρίξιμο δοντιών).
Ο θάνατος έρχεται σε 1-2 μέρες. Ορισμένες φορές η αρρώστια κρατάει 10-15 μέρες.
Τα ζώα παρουσιάζουν κοιλιακό άλγος, γρήγορη απίσχνανση χωρίς διάρροια.
Θεραπεία: Όταν τα ζώα προσβληθούν από δυσεντερία, οποιαδήποτε θεραπεία έχει φτωχά αποτελέσματα.
Στην πρόληψη και μόνο θα ρίξουμε το βάρος της προσοχής μας. Σε περίπτωση εμφάνισης της νόσου κάνουμε ορό τόσο στα άρρωστα, όσο και στα υγιή αμνοερίφια που οι μητέρες τους δεν έχουν εμβολιαστεί.
Απομόνωση των αρρώστων.
Τα αντιβιοτικά μικρή βοήθεια προσφέρουν στα άρρωστα ζώα.
Αν υπάρχουν κρούσματα στην εκτροφή, αντιβιοτικά χορηγούμε μόνο στα υγιή και κυρίως στα νεαρά και στα ηλικιωμένα.
Εμβολιασμός: Ο εμβολιασμός των μητέρων πρέπει να είναι συστηματικός.
Είναι απαραίτητοι 2 εμβολιασμοί το χρόνο. Ο πρώτος Ιανουάριο-Φεβρουάριο πριν την ανοιξιάτικη έξοδο στη βοσκή και ο δεύτερος 1 μήνα πριν τις γέννες, που καλύπτει και την φθινοπωρινή αλλαγή του σιτηρεσίου.
Για όσα ζώα γεννήσουν όψιμα συστήνεται και 3ος εμβολιασμός 2-4 βδομάδες πριν τον τοκετό.
Πρόληψη: Η σωστή διατροφή των μητέρων στη διάρκεια της εγκυμοσύνης και η σταδιακή αλλαγή οποιουδήποτε σιτηρεσίου, η υγιεινή του στάβλου (συχνές απολυμάνσεις, και ιδίως πριν τους τοκετούς), ο έλεγχος της υγρασίας, των ρευμάτων αέρα, και η άμεση απομόνωση των ασθενών, συμβάλλει αποφασιστικά στον έλεγχο της νόσου.
ΠΗΓΗ: http://provata-assaf.blogspot.gr
Όσο πιο κρύα είναι η περιοχή τόσο πιο πολύ πάγο πιάνει η ποτίστρα που έχουμε στο κοτέτσι. Αν το νερό παγώσει η κότα δεν μπορεί να πιεί. Και αν η κότα δε πιεί νερό, διψάει και δε μπορεί να πιεί, δεν θα γεννήσει αυγά την επόμενη περίοδο. Επίσης μπορούν να προκύψουν και άλλα ακόμα σοβαρότερα προβλήματα. Κότες που διψάνε παθαίνουν στρές, και αναπτύσσονται ασθένειες.
Στο χώρο της πτηνοτροφίας και κυρίως στις περιοχές που έχει πολύ κρύο, πολλοί χρησιμοποιούν θερμότητα για να είναι ζεστό το νερό απο τις κότες το Χειμώνα. Πχ. βάζουν μια λάμπα στο κοτέτσι, και κάπου κοντά να βρίσκετε και η ποτίτσρα έτσι ώστε να κρατιέται ζεστό και το νερό. Πιστεύετε ότι όταν οι κότες πίνουν ζεστό νερό, και όχι παγωμένο, τις βοηθάει μέσα τους να μένουν πιο ζεστές και να γεννάνε περισσότερα αυγά. Σήμερα θέλω όμως να σας πω μερικά δοκιμασμένα κόλπα, χωρίς θερμότητα, που δε κοστίζουν τίποτα σε ηλεκτρικά ρεύματα, για να μην παγώνουν οι ποτίστρες, και διψάνε οι κότες. Πάμε λοιπόν, να μαθαίνουμε πολύ χρήσιμα πράγματα, που δε κοστίζουν τίποτα.
Στο εξωτερικό κάνουν ολόκληρη διαδικασία με λάμπες και πατέντες για να κρατήσουν ζεστό το νερό. Εδώ στην Ελλάδα δε χρειάζονται τόσο πολύπλοκα πράγματα
1ο κόλπο - Μεγάλη ποτίστρα με νερό παγώνει πολύ πιο αργά το νερό
Όσο μεγαλώνουμε την ποτίστρα με το νερό, τόσο πιο δύσκολα παγώνει το βράδυ. Μεγάλος όγκος νερού σημαίνει και μεγαλύτερος όγκος νερού. Πχ αν η θερμοκρασία πέφτει το βράδυ, είναι πιο εύκολο να προλάβει να παγώσει ένα τάπερ με νερό, παρά μια μεγάλη λεκάνη απο αυτές που έπλεναν το ρούχα παλιά οι γυναίκες. Συνεπώς μεγάλη ποτίστρα, πρόληψη κατά του πάγου.
2ο κόλπο - Όχι μεγάλες επιφάνειες νερού
Είναι προτιμότερο να πάρουμε μια ποτίστρα, και να τη βάλουμε μέσα στο χώμα, και η επιφάνεια που υπάρχει στο πάνω μέρος να είναι μικρή. Θέλουμε το νερό να είναι βαθύ, και η επιφάνεια επάνω μικρή. Πχ ένα ταψί παγώνει πολύ ευκολότερα το νερό, απο έναν βαθύ τενεκέ, που έχουμε βάλει το μισό μέρος μέσα στο χώμα.
Μερικοί εξασφαλίζουν συστήματα με πιπίλες που παγώνουν πιο δύσκολα,. Ωστόσο σε μια τέτοια περίπτωση τα πράγματα είναι πιο επικίνδυνα, επειδή αν παγώσει η πιπίλα δε το βλέπουμε έγκαιρα
3ο κόλπο - Επιλέγουμε πλαστικές ποτίστρες και όχι μεταλλικές
Οι μεταλλικές ποτίστρες πχ κατσαρόλες, inox έτοιμες του εμπορίου κλπ απορροφούν την ψύχρα που κάνει τη νύχτα και παγώνουν πολύ εύκολα. Το πλαστικό φαίνεται να είναι η ιδανική λύση σαν υλικό, διότι παγώνει πιο δύσκολα το νερό στο εσωτερικό του
4ο κόλπο - Πλαστικό μαύρου χρώματος
Επιλέξτε ποτίστρες με μαύρο χρώμα. Αν δεν είναι μαύρη η ποτίστρα, βάψτε τη με μαύρη μπογιά. Το μαύρο χρώμα απορροφά τη θερμότητα ενώ το άσπρο τη διώχνει. Εμείς θέλουμε όσο το δυνατό περισσότερη θερμότητα να κρατήσει το νερό υγρό απο το πάγωμα.
5ο κόλπο -Πάπιες μαζί με τις κότες στο κοτέτσι
Οι πάπιες έχουν μανία να ανακατεύουν όλη την ώρα το νερό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποτελούν την ιδανική λύση για να μην παγώνει το νερό στο κοτέτσι. Αυτό βέβαια έχει και σαν αποτέλεσμα να λερώνονται οι ποτίστρες, αλλά δεν παύουν να δρούν αποτελεσματικά κατά του παγώματος του νερού.
6ο κόλπο - Φελιζόλ η κομματάκια που επιπλέουν μέσα στο νερό
Στο εξωτερικό βάζουν μπαλάκια του πίνκ πονγκ και άλλα αντικείμενα που επιπλέουν όπως φελιζόλ κλπ και το νερό δε παγώνει. Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι ένας εξίσου καλός αποτελεσματικός τρόπος
πηγη: https://ellinikeskotes.blogspot.gr/
Η 1η Οκτωβρίου είναι η μέρα που ξεκινά η συγκομιδή της ελιάς σε όλα τα ελαιοπαραγωγικά κράτη, πλην της Ελλάδας,