Δεν είσαι μια αγάπη του χειμώνα

είσαι ένας πόνος, ένας καημός,

είσαι ένα τριαντάφυλλο

στο χιόνι ανθισμένο.

Είσαι μια αγάπη δειλή και ακριβή

που όλο κοιτά έξω από το παραθύρι

τον έρωτα της άνοιξης νά ‘ρθει.

Και έτσι αφίλητη ο πόθος σου ανάβει

και οι μέρες του χειμώνα δύσκολα περνούν.

Ποθείς του νότου το ζεστό αεράκι

στα στήθια σου χάδι να σου φέρει

και η ρώγα σου αμέσως να φουσκώσει,

σαν το μπουμπούκι της μικρής

τριανταφυλλιάς σου που την ξεγέλασαν

οι τρέλες ζεστές οι Αλκυονίδες μέρες.

Και το χειλάκι σου δαγκωμένο το κρατάς

κρυφό σημάδι της καρδία σου την ταραχή.

Δεν είσαι αγάπη του χειμώνα,

είσαι το πάθος μου, ο πόνος και κρυφός ο καημός,

είσαι το τριαντάφυλλο που το δάκτυλο ματώνει,

είσαι το αίμα μου που τρέχει στην παλάμη μου ζεστό.