Άγγελος της φωτιάς

στην μοναξιά μου πέρασες,

και ράντισες τους κήπους μου

με την ανεμελιά σου .

Πέρασες στους κήπους μου

και άπλωσες σπίθες

από καημούς και ελπίδες.

Τα άνυδρα χείλη μου

γευτήκαν τις υγρές στέρνες σου,

με άρωμα έρωτα από τα χείλη σου.

Το υπέροχο σώμα σου αμέθυστο

κρασί για τις αίσθησης μου.

Θέλω να κοιμηθώ ευτυχισμένος

με ένα τραγούδι για τον

υπέροχο έρωτα

που φωλιάζει στην καρδιά μου.

Και πριν χαθώ

κάνε την φωτιά μου, φωτιά σου,

στον τελευταίο σπασμό της λύτρωσης.

Και πριν καώ άνοιξε τις ρεματιές σου

που χρυσώσουν τις σκιές του χρόνου,

δροσιά και κάψα να πάρω να χαθώ.