Σαν τους Ινδιάνους, θαμπωμένοι από χάντρες και καθρεφτάκια, πουλήσαμε την ψυχή μας. Ανταλλάξαμε το εμείς με το εγώ και το είμαι με το έχω. Και τώρα καταρρέοντας πασχίζουμε να κρατηθούμε από όπου βρούμε. Μα δεν υπάρχει τίποτα τριγύρω. Όλα σαθρά και ασταθή, αφού τίποτε δεν είναι αληθινό. Μόνο αυταπάτες και ουτοπίες και ένας κόσμος να ζεματάει από τον πυρετό της κατάρρευσης. Ήρθαν έμποροι και εμείς αθώοι και αφελείς τους καλοδεχτήκαμε. Ανοίξαμε τα σπίτια και τις ζωές μας διάπλατα. Η πραμάτεια τους, πλαστές και άχρηστες ανάγκες. Τιμή, η ελευθερία μας.
Και τώρα; Τώρα που οι φόβοι μας γιγαντώθηκαν, παραζαλισμένοι στραφήκαμε ο ένας εναντίον του άλλου. Σαν προαιώνιοι εχθροί που είχαμε συνάψει μια πρόχειρη ανακωχή. Αδηφάγοι, να ψάχνουμε για αποδιοπομπαίους τράγους. Επί αθώων και ενόχων. Και ήρθαν πάλι οι έμποροι, ντυμένοι σωτήρες. Και εμείς σκύψαμε το κεφάλι, υποταγμένοι, χειραγωγήσιμοι, να ζητάμε πίσω τα καθρεφτάκια και τις χάντρες που χάσαμε. Να ζητιανεύουμε σωτηρία.
Μα δε θ σωθούμε. Όχι.
Εγκλωβισμένοι σε μία matrix. Χρειάζεται ένας λυτρωτικός ανεμοστρόβιλος, να έρθει και να σαρώσει τα πάντα και μέσα από τα συντρίμμια να αναδυθεί ένας καινούριος άνθρωπος. Καθαρός, άσπιλος, θεραπευμένος, εξαγνισμένος. Ένας άνθρωπος που θα ξαναχτίσει τη σχέση του με τον κόσμο σε βάσεις στέρεες. Που θα αντικαταστήσει τον πολιτισμό του Homo Sapiens, του σοφού ανθρώπου των πολέμων του αίματος και των καταστροφών, από τον ουμανιστικό πολιτισμό του Συμπαντικού ανθρώπου.
Αυτό έχουμε ανάγκη. Υπήρξαμε ινδιάνοι σε μια άλλη ζωή. Τώρα ας σηκώσουμε τα μάτια ψηλά και ας κοιτάξουμε τα άστρα. Ας θυμηθούμε πως είμαστε παιδιά του σύμπαντος, αστρόπαιδα που χάθηκαν στο δρόμο. Ας τεντώσουμε τα αυτιά μας να ακούσουμε την αγάπη που κλαίει, τη συμπόνια που κάθεται παραγκωνισμένη σε εκείνη την απόμερη γωνιά της καρδιάς μας και ψιθυρίζει λόγια τρυφερά. Ας ανοίξουμε τα χέρια μας σε μια τεράστια αγκαλιά που θα χωράει καθετί ζωντανό. Ας ξαναστήσουμε τον παράδεισο που με τα ίδια χέρια μας καταστρέψαμε. Ας γινόμασταν αυτό που προοριζόμασταν να γίνουμε, άγγελοι επί γης...!!!!
*Βασισμένο στο βιβλίο του συγγραφέα Γιάννη Φιλιππίδη "Κώδικας Ελευθερίας"
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Λεμονιά Μουλά γεννήθηκε στο μικρό χωριό του Νέου Πύργου της Βόρειας Εύβοιας. Σε μικρή ηλικία ήρθε στον Βόλο, όπου δραστηριοποιήθηκε στον χώρο των επιχειρήσεων.
Η μεγάλη της αγάπη για τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία την οδήγησε στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής του κ. Λεϊμονή.
Έχει λάβει μέρος σε δύο συλλογικές δουλειές: «Χαϊκού και άλλα…», Ήρα εκδοτική 2014 και «Ιστορίες για τρεις», Ήρα εκδοτική 2015.
Επίσης συμμετείχε σε πολιτιστικές εκδηλώσεις με δικά της κείμενα. Τον Δεκέμβριο του 2015 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Ερωτικά στιγμιότυπα» ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα είναι το «Ξένη μέσα στη ζωή της»
Η συγγραφέας ασχολείται και με το παιδικό βιβλίο. Έχει εκδώσει το παραμύθι "Μια μαγική χριστουγεννιάτικη ευχή" (Ήρα Εκδοτική, 2016) και το παιδικό βιβλίο "Το ταξίδι της ζωής" από τον προαναφερθέντα εκδοτικό οίκο, ενώ παράλληλα δύο ακόμα παραμύθια της είναι υπό έκδοση.