Ο Σεπτέμβρης μπορεί να αποπνέει μελαγχολία μιας και είναι ο απόηχος του καλοκαιριού....
Όμως, γεννά και την προσδοκία μίας αλλαγής, της ζωτικής δύναμης του Χειμώνα.
Πριν όμως μπούμε στο χειμώνα, θα περάσουμε από τον γλυκό Οκτώβρη. Είναι γλυκός γιατί σέρνει απάνω του γεύσεις και αρώματα.
Τότε είναι και η ευλογημένη εποχή της σποράς. Τότε που η γη εγκυμονεί το σιτάρι του καλοκαιριού. Οι ροδιές θα γεμίσουν ρόδια και οι κυδωνιές που έχουν μείνει ακόμα στα χωριά, θα βάλουν τις νοικοκυρές να κάνουν εκείνο το ωραίο γλυκό, το τριφτό κυδώνι με τα ολόκληρα αμύγδαλα μέσα.
Εκτός από το μικρό "καλοκαιράκι", τις ζεστές και ηλιόλουστες εκείνες μέρες που μας δίνει, σέρνει μαζί του το μεγάλο πανηγύρι της ζωής, τον τρύγο. Τόσες οι ποικιλίες και οι γεύσεις των σταφυλιών όσες και οι γεύσεις της ζωής.
Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς. Τη «χρυσοκίτρινη σταφίδα;» που ζωντανή και τραγανή μοιάζει με την πρώτη μας νιότη; «Τα μοσχάτα;» που μοιάζουν σαν τους μεγάλους και δυνατούς έρωτες που ζήσαμε; «Το μοσχοφίλερο;» που βγάζει αυτό το υπέροχο κρασί που σε μεθάει μόνο με το άρωμά του;
«Το ξινόμαυρο;» που σου θυμίζει εποχές αποφάσεων και δυσκολιών; «Το σαββατιανό;» που σου θυμίζει βράδια Σαββάτου γεμάτα κέφι και ζωντάνια, έρωτες μιας βραδιάς; «Το μαυροτράγανο;» που σου θυμίζει τα μαύρα μάτια εκείνης της γειτόνισσας που τα πρέπει της ζωής δεν σε άφησαν ποτέ να της το πεις;
«Το ασύρτικο;» που σε παρέσυρε ένα βράδυ σε κείνο το καπηλιό πληγωμένος από τον έρωτα μιας μικρής ξανθιάς να χορεύεις εκείνο το ωραίο ζεμπέκικο που όλοι σε καμάρωναν;
Όλα, μαζί σου χορέψανε στο χορό της ζωής σου. Μαζί και η παράδοση. Ο περίφημος μούστος που με πολλή αγάπη θα τον πάρουν οι παλιές νοικοκυρές και θα κάνουν τις πεντανόστιμες εκείνες μουσταλευριές, η καθεμία με τη συνταγή της. Όλες, όμως, θα έχουν πάνω μοσχοβολάτη κανέλα και χοντροκομμένο καρύδι.
Επίσης, στο τέλος του θα μας κάνει ακόμη μια φορά να θυμηθούμε την ιστορία μας. Μιας και οι εποχές είναι δύσκολες, καλό θα ήταν να ξαναθυμηθούμε εκείνο το περίφημο "Όχι" και να το λέμε και μεις σηκώνοντας το ανάστημά μας για να μη ξεχνάμε ποτέ πως είμαστε Έλληνες.
Έτσι υπερήφανα θα μας αφήσει ο Οκτώβρης για να μπούμε στην γλυκιά μελαγχολία του Νοέμβρη περιμένοντας και προσδοκώντας πια τις γιορτές. Θα αρχίσουμε να μαζεύουμε ξύλα προσμένοντας εκείνες τις χειμωνιάτικες, γλυκιές βραδιές δίπλα από το τζάκι μας.
Έτσι καθώς οι εποχές εναλλάσσονται, αλλάζουν και τα σκηνικά της ζωής μας. Έτσι πρέπει να ευημερούμε και στην ζωή μας σαν εναλλασσόμενες εποχές αφού η κάθε μία έχει τη χάρη της.
----------------------------------------
Η Λεμονιά Μουλά γεννήθηκε στο μικρό χωριό του Νέου Πύργου της Βόρειας Εύβοιας. Σε μικρή ηλικία ήρθε στον Βόλο, όπου δραστηριοποιήθηκε στον χώρο των επιχειρήσεων.
Η μεγάλη της αγάπη για τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία την οδήγησε στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής του κ. Λεϊμονή.
Έχει λάβει μέρος σε δύο συλλογικές δουλειές: «Χαϊκού και άλλα…», Ήρα εκδοτική 2014 και «Ιστορίες για τρεις», Ήρα εκδοτική 2015.
Επίσης συμμετείχε σε πολιτιστικές εκδηλώσεις με δικά της κείμενα. Τον Δεκέμβριο του 2015 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Ερωτικά στιγμιότυπα» ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα είναι το «Ξένη μέσα στη ζωή της»
Η συγγραφέας ασχολείται και με το παιδικό βιβλίο. Έχει εκδώσει το παραμύθι "Μια μαγική χριστουγεννιάτικη ευχή" (Ήρα Εκδοτική, 2016) και το παιδικό βιβλίο "Το ταξίδι της ζωής" από τον προαναφερθέντα εκδοτικό οίκο, ενώ παράλληλα δύο ακόμα παραμύθια της είναι υπό έκδοση.